Steeds minder warme bakkers… Waarom?

Het waren weer ontluisterende cijfers waar de kranten mee uitpakten enkele dagen terug: elke week sluiten twee warme bakkers de deuren in ons land. Ze stoppen er gewoon mee. Die dalende trend is nu al geruime tijd bezig. Hoe komt dat eigenlijk? Waarom houden zoveel bakkers de eer aan zichzelf?

Je kunt veel redenen bedenken. Mensen zouden, onder invloed van bepaalde dieetgoeroe’s, minder brood eten. Brood van de supermarkt is natuurlijk ook een stuk beter geworden dan vroeger. Je hebt er tegenwoordig veel meer variëteiten en vaak wordt het ter plekke (af)gebakken. Ook slagers ondervinden die concurrentie van de supermarkt. Maar zijn dat de enige, en vooral de echte redenen?

Ik vraag het me oprecht af. Ik denk dat het eerlijk gezegd vooral met de intensiteit van de job te maken heeft. Bakkers, en ook slagers, zijn ongelofelijk hard werkende mensen. Het aantal uren dat bakkers moeten kloppen is echt gigantisch, en dan nog bijna altijd wanneer wij lekker liggen te slapen. Wie wil nog zo’n waanzinnige uren kloppen. Mensen vinden de balans tussen werk en privé steeds belangrijker en dan is zo’n bakkersjob een pittige.

Ja, klanten zien op zondag de lange rijen voor de warme bakker staan, en denken dan al snel: “voila, die hun broodje is gebakken”. Maar ik zie vaak de lichten branden in de bakkerijen, wanneer ik op zaterdagnacht van DJ-sets terug kom gereden. Of door de week, wanneer ik naar de radio rijd. Dàn wordt dat broodje gebakken. In het holst van de nacht. Zodat het krakend vers is in de ochtend. Terwijl de rest van het land heerlijk ligt te snurken, werken die gasten aan ons (zondags) brood.

Ik wil daarom nog eens mijn warme steun uitspreken aan onze warme bakkers. Jullie zorgen elke dag weer voor een prachtig authentiek product. Ik hoop dat veel andere klanten dat ook doen. Ik wil het hen zelfs vragen om dat eens expliciet te doen. Jullie merci zeggen voor jullie harde, prachtige werk, voor jullie lekkere vers gebakken broden, voor jullie croissants, koffiekoeken en taartjes. Jullie zijn unieke vakmannen, waar we trots op mogen zijn en die we moeten koesteren. Geef dus niet op mannen en vrouwen, bak maar lekker voort, en neem tussendoor genoeg vakantie en rust, zodat jullie het volhouden. Stilzwijgend wordt jullie werk door miljoenen landgenoten warm gewaardeerd.