Over enkele weken is het zo ver, dan gaat men in Japan weer van start met de commerciële jacht op walvissen. Een vijftal vloten zijn zich nu al volop aan het klaarmaken, aldus Japan Today. Nochthans had de Japanse overheid in 1982 beloofd aan de Internationale Whaling Commission om daar definitief mee te stoppen en was dat officieel ook het geval sinds 1988.
Maar in december vorig jaar, dik drie decennia later, hebben ze zich dus eenzijdig uit die commissie teruggetrokken, en mag de commerciële visvangst opnieuw van start gaan. De voorbije jaren was die overigens ook half clandestien doorgegaan onder het mom van “wetenschappelijke visvangst”. Japan zal overigens vissen binnen de eigen territoriale wateren.
Het eten van walvis was ooit populair in Japan. In de jaren 60 aten de Japanners nog meer dan tweehonderdduizend ton walvisvlees. Tegenwoordig is dat zo’n vijfduizend ton, vaak “clandestien” gevangen walvis. Voor veel Japanners is het principe trouwens belangrijk dan de “culinaire” redenen, de smaak of de voedingswaarde. Ze hebben het vroeger als kind nog vaak gegeten, bijvoorbeeld in stoofpotjes, of zelfs rauw, en ze noemen die smaak “nostalgisch”. Daarom zijn vooral conservatieve Japanners blij met de walvisjacht die begin juli weer legaal van start gaat.
Internationale organisaties als Greenpeace protesteren ontzettend tegen de walvisjacht. En wellicht vindt u het ook walgelijk dat zo’n intelligent massief dier puur voor consumptie geslacht wordt. Zelf heb ik er ook mijn twijfels bij. Maar Japanners zeggen: wat is het onderscheid tussen koeien, kippen, varkens, paarden en walvissen?
De walvis zou als soort immers niet bedreigd zijn, en dat zijn bepaalde andere vissen die wij Westerlingen ook met gemak blijven eten wel. Hoe dan ook, of we het willen of niet: ze zullen weer gevangen worden, geslacht en opgegeten. Vanaf begin juli… Zou jij walvis proeven of niet?
Op Would Be Chef houden we graag vast aan heerlijke tradities. Elke week selecteer ik vijf recepten die perfect zijn om samen met het gezin van te genieten … Lees meer
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik vind het altijd een beetje raar dat Gazpacho Day blijkbaar op 25 november valt. Midden in de winter stilstaan bij een koude zomerse soep voelt voor mij toch een beetje vreemd, bijna als een culinair grapje … Lees meer
Je ziet het vaak op de kaart staan, zeker in Frankrijk: vichyssoise. Klinkt chic, niet? En als je het ooit geproefd hebt, weet je meteen waarom het zo’n klassieker is … Lees meer
Picklesaus, die heerlijke gele saus vol stukjes groenten, lekker zuur en pittig, kun je overal in de winkel kopen, maar die kun je uiteraard ook zelf maken, en het is nog plezant ook … Lees meer
Deze week is een beetje speciaal. Op 11 november vieren we Wapenstilstand, een vrije dag in België, en veel mensen maken de brug. Ook Anke en ik doen dat, en ik geef het eerlijk toe: ik geniet er met volle teugen van, want ik zit een paar dagen in het heerlijke Barcelona … Lees meer
Ik gebruik graag azijn in mijn keuken. Niet alleen in gerechten die per se een zure toets vragen, maar ook in hartige bereidingen durf ik er af en toe een flinke scheut bij te doen … Lees meer
Ik ben een grote liefhebber van paté, zeker van die boerse exemplaren waarin de stukjes vlees nog mooi hapbaar zijn. Het herfstseizoen, met al dat heerlijke wild, is daarvoor echt top … Lees meer
Onze lieve kater Hockney is echt een schatje. Hij krijgt graag en veel aaikes, knuffels, hij racet door de gang en wij gaan er dan achteraan, vindt hij heerlijk, en af en toe mag hij zelfs mee in bed … Lees meer