Wil ik niet meer wandelen?

Ik moet even iets uitleggen denk ik. Sommige mensen zijn ongerust en vooral hun kluts kwijt omdat ze me op mijn Instagram Stories als een gek zien zweten in de fitness. Soms twee keer per dag puf en zucht ik op loopbanden en fietsen die niet vooruitgaan. Ik sta op zo’n raar toestel waar je loopbewegingen maakt terwijl je met je armen zo’n twee stangen vasthoudt om het ritme mee op te drijven. Waarom is godsnaam ben ik zo aan het trainen? Ik de wandelaar, die normaal elke dag twaalf kilometer stap in de natuur of zelfs in de stad. Wat doe ik in de gym?

Het antwoord is simpel: de hitte in Barcelona is gewoon de oorzaak. De eerste dagen viel het allemaal nog goed mee in de stad en ben ik veel gaan stappen. Maar toen ik na mijn Belgisch DJ-weekend begin juli met de auto arriveerde in mijn lievelingsstad, was het echt zweten en puffen. En dan is wandelen toch wat minder evident. Het lukt wel hoor, in de vroege ochtend, of soms later op de avond. Maar je moet je zeer goed insmeren voor de pittige zon en je kan toch echt niet zo snel wandelen als ik zou willen.

Omdat ik vreesde dat weinig wandelen in combinatie met lekker eten en goede flesjes wijn teveel ruzie zou veroorzaken met mijn weegschaal en met mijn kleerkast die nog maar dit voorjaar flink vernieuwd en versmald is, dacht ik: er zit een gym tegenover onze flat, waarom zou ik eens geen try-out abonnement nemen? Op reis in Zuid-Afrika in november, in een hotel dat op een hele steile berg lag, en van waaruit wandelen echt niet zo veilig was, ben ik elke dag gaan fitnessen. En dat heeft me toen veel deugd gedaan. En geloof me: ik ben blij dat ik nu ook in Barcelona zo’n plek heb gevonden.

Kijk, ik moet wel toegeven. Ik ben sowieso een beetje een man van alles of niets. Als ik iets wil, dan ga ik ervoor. Beetje fanatiek, ik beken. Dus ja, ik heb de smaak te pakken. Elke dag sta ik toch al snel anderhalf uur tot twee uur te trainen. Allemaal cardio. De platte buik en de spieren, daar ga ik nog niet voor. Gewoon sporten en mijn gewicht onder controle houden. Ik was dan ook blij dat er in de Jardin Tropical, ons hotel in Tenerife, ook een mooie gym was, buiten nog wel, met zicht op de oceaan. Wat was het zalig sporten daar.

Ik snap oprecht dat mensen vinden dat ik overdrijf. Ze hebben wellicht gelijk. Maar ik geniet er wel van. En ik denk dat het gezond is. Wanneer ik terug ben in België ga ik wellicht niet meer naar de gym. Er zijn zoveel prachtige wandelingen in de buurt, en de temperatuur zal in België wellicht een pak minder zijn. Dus de kans is veel groter dat ik straks in augustus weer in de dreef in Lochristi of in Puyenbroek in Wachtebeke loop te wandelen, dan dat ik een fitnessabonnement neem in de buurt. Maar ja, met mij weet je natuurlijk nooit.

Overigens, als je mijn boek “Waarom Wandelen” wil kopen: de tweede druk is bijna daar en is nu al vooraf te bestellen op www.waaromwandelen.be