Na een goede vijf maand niet in onze flat in Barcelona te zijn geweest, ben ik er eind juni toch even naartoe gereden met de auto. Ik was er een weekje en het was er eigenlijk heel gezellig. Ik heb vrienden terug kunnen zien, ben naar mijn favoriete restaurants geweest, en heb er wat mooie wandelingen in de bergen gemaakt. En belangrijk: ik heb de flat kunnen controleren en heb wat spullen voor ons nieuwe huis in Lochristi mee gebracht.
Het leven was er trouwens redelijk normaal. Wel rustiger dan anders, met nauwelijks toeristen in de straten, dat wel. Maar de grote corona-golf leek achter de rug en de mensen genoten weer volop van de terrasjes. De lokale bevolking droeg bijna overal, dus zelfs in de straat in open lucht, een mondmasker. Dat gaf een veilig gevoel.
Eén ding vond ik wel vreemd: de discotheken waren ook weer open. Recht tegenover onze flat is de “Bachata” en op vrijdag- en zaterdagnacht stonden daar weer honderden mensen aan te schuiven om te gaan dansen en feesten. Dat leek me dan weer een slecht idee. Ook al ben ik een DJ en leef ik voor een stuk van het draaien van feesten, met veel mensen samen staan dansen lijkt me gevaarlijk in coronatijden.
En kijk, een paar weken later is het alweer zover: het aantal besmettingen is in Barcelona en omstreken weer flink gestegen en de nieuwe (gedeeltelijke) lockdown is een feit. Discotheken, musea, theaters, zwembaden etc gaan weer dicht. Restaurants mogen nog maar de helft van hun capaciteit gebruiken, en moeten alweer sluiten om acht uur ’s avonds. En de bevolking wordt gevraagd om zoveel mogelijk thuis te blijven. Niet fijn.
Voor ons Belgen is Barcelona en omstreken een oranje zone geworden. Wanneer je terugkomt wordt voortaan gevraagd een corona-test af te laten nemen en twee weken in zelf-quarantaine te gaan. Het wordt gevraagd, niet verplicht. Maar zo’n code oranje is misschien maar tijdelijk, voor je het weet wordt het code rood, en dan is quarantaine verplicht. En daar heb ik geen zin in. Ik wil ook geen risico’s nemen en gezond blijven.
We zouden één van de komende dagen weer naar Barcelona vliegen, voor een paar dagen vakantie in de zon. Maar die plannen zijn dus weer van de baan. Gelukkig wonen we intussen in ons heerlijke nieuwe huis in Lochristi en het is na een drukke periode heerlijk om hier even te rusten en te bekomen van het meest vreemde voorjaar ever. Maar mijn gedachten zijn bij onze vrienden in Barcelona. Ik hoop dat het goed met hen gaat. En dat ze vooral geen risico’s nemen. Want een echt volledige lockdown wens ik hen absoluut niet toe.
Wist je dat het op 3 juli Eat Your Beans Day is? Een dag die in de Verenigde Staten in het leven is geroepen om bonen eens ecxtra in de schijnwerpers te zetten … Lees meer
Het is intussen een fijne traditie geworden. Een paar keer per jaar kun je mijn boeken ook bij me thuis komen kopen. Nu mijn nieuwe boek “De Poëzie Van Hockney” ook uit is, lassen we nog eens zo’n plezante verkoopdag in … Lees meer
Het is zover. 7 juni. Vandaag ben ik jarig. Yes, 52 lentes jong. En wat een zaligheid: het is zaterdag, het zonnetje schijnt vol geestdrift, en ik zit – hoe heerlijk is dat – in mijn lievelingsstad Barcelona … Lees meer
Afgelopen dinsdag was het weer zover. Elk jaar opnieuw kijk ik er reikhalzend naar uit: het moment waarop ik als ambassadeur van de Zeeuwse mosselen de allereerste exemplaren van het nieuwe seizoen mag proeven — rauw, recht uit de zee, zoals het hoort … Lees meer
Mensen die me volgen op sociale media weten het al even: ik ben officieel ambassadeur geworden voor Big Green Egg in Vlaanderen! Wie mij een beetje kent, weet dat ik al heel mijn leven een grote liefde heb voor barbecueën … Lees meer
Aardappelen hebben de voorbije jaren jammer genoeg een wat negatieve bijklank gekregen binnen de wereld van gezonde voeding. Ze worden al te vaak afgedaan als dikmakers of lege koolhydraten, maar dat is eerlijk gezegd een onterechte beoordeling … Lees meer
Ben jij een trouwe bezoeker van Would Be Chef? Dan weet je dat er hier elke week heerlijke recepten, smakelijke tips en inspirerende verhalen verschijnen … Lees meer
Vandaag is het Brotherday, en dus zet ik met plezier mijn lieve broer Arn eens in de bloemetjes. Net als ik is hij een levensgenieter pur sang. Hij schrijft dan wel geen kookboeken (dat laat hij aan mij over), maar koken kan hij ook wel als de beste – samen met zijn lieve vrouw Nathalie … Lees meer