Na een goede vijf maand niet in onze flat in Barcelona te zijn geweest, ben ik er eind juni toch even naartoe gereden met de auto. Ik was er een weekje en het was er eigenlijk heel gezellig. Ik heb vrienden terug kunnen zien, ben naar mijn favoriete restaurants geweest, en heb er wat mooie wandelingen in de bergen gemaakt. En belangrijk: ik heb de flat kunnen controleren en heb wat spullen voor ons nieuwe huis in Lochristi mee gebracht.

Het leven was er trouwens redelijk normaal. Wel rustiger dan anders, met nauwelijks toeristen in de straten, dat wel. Maar de grote corona-golf leek achter de rug en de mensen genoten weer volop van de terrasjes. De lokale bevolking droeg bijna overal, dus zelfs in de straat in open lucht, een mondmasker. Dat gaf een veilig gevoel.

Eén ding vond ik wel vreemd: de discotheken waren ook weer open. Recht tegenover onze flat is de “Bachata” en op vrijdag- en zaterdagnacht stonden daar weer honderden mensen aan te schuiven om te gaan dansen en feesten. Dat leek me dan weer een slecht idee. Ook al ben ik een DJ en leef ik voor een stuk van het draaien van feesten, met veel mensen samen staan dansen lijkt me gevaarlijk in coronatijden.

En kijk, een paar weken later is het alweer zover: het aantal besmettingen is in Barcelona en omstreken weer flink gestegen en de nieuwe (gedeeltelijke) lockdown is een feit. Discotheken, musea, theaters, zwembaden etc gaan weer dicht. Restaurants mogen nog maar de helft van hun capaciteit gebruiken, en moeten alweer sluiten om acht uur ‘s avonds. En de bevolking wordt gevraagd om zoveel mogelijk thuis te blijven. Niet fijn.

Voor ons Belgen is Barcelona en omstreken een oranje zone geworden. Wanneer je terugkomt wordt voortaan gevraagd een corona-test af te laten nemen en twee weken in zelf-quarantaine te gaan. Het wordt gevraagd, niet verplicht. Maar zo’n code oranje is misschien maar tijdelijk, voor je het weet wordt het code rood, en dan is quarantaine verplicht. En daar heb ik geen zin in. Ik wil ook geen risico’s nemen en gezond blijven.

We zouden één van de komende dagen weer naar Barcelona vliegen, voor een paar dagen vakantie in de zon. Maar die plannen zijn dus weer van de baan. Gelukkig wonen we intussen in ons heerlijke nieuwe huis in Lochristi en het is na een drukke periode heerlijk om hier even te rusten en te bekomen van het meest vreemde voorjaar ever. Maar mijn gedachten zijn bij onze vrienden in Barcelona. Ik hoop dat het goed met hen gaat. En dat ze vooral geen risico’s nemen. Want een echt volledige lockdown wens ik hen absoluut niet toe.