Ooit viel ik er bijna dood, morgen probeer ik opnieuw

Het is terrasjesweer dezer dagen. En dat willen we vieren. Niet alleen hier op Would Be Chef met zonnige gerechten, maar ook op de radio met zomerse muziek. En Anke en ikzelf gaan morgen ook van buiten uitzenden. Nu we een laptop als mobiele studio hebben kunnen we zoveel en zo vaak op verplaatsing gaan als we maar willen en dat gaan we nu ook doen. Want qua locatie zijn er eigenlijk geen beperkingen meer.

Toen we deze week op zoek gingen naar een plek met een mooi uitzicht om radio te maken, kwamen er honderden suggesties binnen. Maar eentje was wel heel speciaal: de Sint Romboutstoren in Mechelen. Het uitzicht is er inderdaad fantastisch. Bij mooi weer kun je van de Antwerpse haven tot aan het Atomium kijken. Maar ik herinner me dat de beklimming van de toren ook bijzonder heftig is. Meer nog: ik ben er al één keer geweest en bijna kon ik het niet meer navertellen.

Dat zit zo: in 2011 deden Kürt Rogiers en ikzelf het “WK Ornelis en Rogiers”. Elke week deden we voor onze ochtendshow op Q toen een kleine competitie: van pannenkoeken bakken bij Roger van Damme, over rolstoel racen, van hakken lopen tot hoogspringen. En op een bepaald moment zouden we tegen elkaar in Mechelen de Sint Romboutstoren oprennen. Dat was een heel slecht idee bleek naderhand. Ik woog toen 115 kilo en zo’n sprint was voor mij bijna fataal. Ik ben compleet uitgeput, lijkbleek, met het zwart voor de ogen, en een hart dat doorsloeg boven gearriveerd. En toen heb ik pas goed beseft dat mijn conditie zo slecht was, en dat ik echt dringend veel kilo’s kwijt moest raken.

Dat is toen ook gelukt: ik woog na een dik half jaar sporten en op de lijn letten bijna 40 kilo minder. Intussen zijn we 11 jaar verder en weeg ik weer teveel. Niet meer de 115 kilo van toen, gelukkig, maar toch weer flink boven de 90. Dus ik ben benieuwd hoe makkelijk ik de meer dan 530 treden deze keer ga verteren, morgenvroeg rond 5 uur. Je zult het horen, iets later op Joe. Want vanaf 6 uur zullen een hopelijk springlevende Anke en ikzelf vier uur lang radio maken, van boven op de mooiste toren van Mechelen, met hopelijk een prachtige zonsopgang.