Pure wanhoop bij de horeca: “ze kraken gewoon ons terras”

Ik werd er even stil van. Een goede vriend van me vertelde aan de telefoon hoe hij ten einde raad is. Hij heeft een restaurant in de stad met een groot terras. De zon scheen de voorbije dagen uitgebreid, en normaal zouden ze gouden zaken doen met dit weer. Normaal zouden de obers af en aan lopen met drankjes en gerechtjes. Nu was het terras leeg. Al bijna een half jaar ligt de horeca plat in ons land. Nu ook. Niet enkel binnen, maar ook buiten is het een dode boel.

Maar echt stil was het niet gisteren. Hun terras, waar de stoelen vastgebonden staan onder een zeil, was voor een stuk ingenomen door mensen die zichtbaar genoten van de zon. Op één of andere manier hadden wat jongeren wat stoelen los kunnen maken, en ze gebruikten ze. Het restaurant was toch dicht. De jongeren dronken hun in de supermarkt gekochte drankjes in de zon. Sommige hadden zelfs hapjes meegenomen. Het hakte er behoorlijk in bij mijn kameraad.

Wanneer zelfs partijvoorzitters openlijk toegeven dat ze zich niet langer aan de maatregelen houden… Wanneer treinen naar de kust bomvol zitten… Wanneer jongeren samenkomen om te feesten in open lucht… Wanneer parken en pleinen bomvol zitten met mensen die aan het picknicken zijn… En vooral, wanneer mensen gewoon je terrasstoelen inpikken om lekker van hun eigen drankjes en hapjes te genieten in het zonnetje… dan word je als horecaondernemer boos, en triest tegelijk.

Ik weet het, intussen stijgen de besmettingscijfers weer. En versoepelingen zouden waarschijnlijk geen goed idee zijn. Ik wil me daar zelfs al lang niet meer over uitspreken. Maar dat de mensen in de horeca zeggen: “voor ons is het op, de moed zinkt ons in de schoenen, het water staat ons aan de lippen,” dat snap ik honderd procent. Misschien moet de overheid toch eens overwegen om op z’n minst de terrassen weer te openen. Desnoods enkel voor mensen die ook samenwonen? I don’t know. Maar ik maak me sterk dat je beter gecontroleerd weer de terrassen opent dan dat ze illegaal worden ingenomen…