Puur exhibitionisme op restaurant…

In mijn column in “De Zondag” vandaag, schrijf ik over iets wat we echt mee hebben gemaakt op het vliegtuig naar Barcelona. Achter ons zat een dame te bellen. Het vliegtuig had vertraging en dus zaten we toch maar wat te wachten. Ideaal moment om wat dringende privé-zaken af te handelen, dacht mevrouw wellicht. De conversatie die ze met haar witte oortjes in voerde konden de eerste rijen in het vliegtuig met gemak meevolgen, en ik verzeker je, het was een pittig gesprek. Over een relatie van dertig jaar ging het die ze had beëindigd. Het was met verwijten en harde woorden en al. Ik vond het behoorlijk gênant. Veel te privé allemaal. En wij moesten wel meeluisteren. Ze sprak zo luid.

Op restaurant gebeurt dat ook veel te vaak. Dat mensen met luide stem zeer intieme gesprekken zitten te voeren waar je gewoon niet naast luisteren kunt. Ik vraag me dan af: beseffen ze dat niet? Soms hoor je zakenmensen veel teveel details vertellen over de deal die ze willen sluiten, of over hun bedrijf. Soms hoor ik koppels veel te veel details vertellen over hun relatie. Dan denk ik altijd: praat toch wat zachter. Alstublieft. Fluister. Wij hoeven dit toch niet te horen?

Soms verdenk ik er bepaalde dames en heren van dat ze zeer goed weten waarom ze zo hard praten, zeker als ze een discussie hebben met hun partner, en wanneer er een haar in de boter zit. Hun boosheid overheerst. Hun dragende stem brengt hun kwaadheid tot bij de andere tafels die dan getuige zijn van de ergernis. Het is een soort van straf.

Een enkele keer was ik op restaurant zelfs getuige van een zeer zwoel gesprek tussen een wulpse jongedame en een hitsige man van middelbare leeftijd. Hun relatie leek pril en hun conversatie werd met de minuut erotischer. Ook zij waren bewust veel te luid aan het praten. Het werd om den duur echt verbaal exhibitionisme. Wellicht vonden ze het opwindend om de andere tafeltjes mee te laten genieten. Maar in plaats van rode oortjes te krijgen vond ik het vooral ongepast.

Ik probeer mijn stem altijd wat te dempen op restaurant. Niet te luid te praten. Niet iedereen mee te laten genieten of te irriteren. Het is een soort van etiquette en een vorm van respect naar de andere gasten toe, vind ik persoonlijk. Maar niet iedereen denkt daar blijkbaar zo over. Niet op restaurant en niet op het vliegtuig…