OK of niet? Een gastheer die eist dat de smartphones uitgaan tijdens etentje?

“Smartphones uit tijdens de meeting,” het is in sommige bedrijven de regel. Wij hadden een paar jaar geleden een Nederlandse baas die het bij ons op de radiovloer ook introduceerde. Hij bracht een kartonnen doos mee en tijdens de meeting (die hij bewust kort maar krachtig wou houden) moesten alle GSM’s daarin gelegd worden. En ze moesten, uiteraard, stil gezet worden. En bij het buitengaan mocht je je telefoon weer meenemen.

We vonden het een beetje kinderachtig, alsof we op de middelbare school zaten. Maar hij was stellig. Uit onderzoek blijkt dat mensen veel minder aandacht hebben tijdens vergaderingen, wanneer de Smartphone aanstaat. Nu, daar heb je natuurlijk geen onderzoek voor nodig, dat weet je zelf ook wel.

Ik zie het bij mezelf. Wanneer er een berichtje of een mailtje binnenkomt, dan heb ik altijd de neiging om toch vlug even te kijken wat de boodschap precies is. En als je weet dat ook alle reacties op Twitter en Instagram bij mij tevoorschijn floepen (en ik ben nogal actief op de sociale media) dan is mijn Smartphone echt een mitrailleur aan berichten. Het houdt nooit eens op. En ik vind dat eigenlijk ook boeiend. Het irriteert me niet. Zo weet ik wat er allemaal gebeurd in de wereld. Maar inderdaad, als ik mijn GSM niet wegstop, ben ik heel vaak afgeleid. Maar soit, dat is dus op kantoor.

Nu hoorde ik van vrienden die gingen eten bij kennissen, dat de gastheer (een aangename maar toch een beetje principiële kerel) daar ook vriendelijk verzocht om de Smartphones weg te stoppen. “Het doodt de gezelligheid”, zo zei hij. “Iedereen zit maar te tokkelen, en is bezig met de wereld buiten en niet met het etentje waar ze zitten. Dus, als jullie zo vrij willen zijn om je GSM in je handtas te stoppen, of in de vestiaire in je jas te laten zitten, dan wordt het een veel gezelliger avond.” Hij voegde er blijkbaar wel nog het mopje aan toe “en dan kan niemand mijn belabberde kookkunsten posten op Facebook of Instagram”. De gasten aan tafel deden dan maar wat hij vroeg, maar het was blijkbaar duidelijk dat niet iedereen in het gezelschap opgezet was met dit bijzondere “huisregeltje”.

Ik heb er zelf eerlijk gezegd een dubbel gevoel bij. Ik vond het zelf niet fijn toen m’n baas dat van me eiste enkele jaren geleden, maar ik moest er me wel bij neerleggen, dus de Smartphone ging in de doos. En ik heb nog altijd wat moeite om het toe te geven, want dat schoolse vond ik wat irritant, maar de meetings verliepen uiteraard wel een stuk geconcentreerder.

Maar zo op een etentje vind ik het echt not done. Als je ergens te gast bent, dan wil je je ook welkom voelen. En als zo’n gastheer dan meteen met regeltjes aan komt zetten, dan voelt dat echt wel heel raar aan. Los daarvan is het wel iets om zelf eens over na te denken als gast. Het is inderdaad behoorlijk onbeleefd wanneer je de hele tijd zit te tokkelen op je telefoon. En dat doe ik dan ook niet. Ik geniet van het gezelschap, en dan heb ik de buitenwereld niet de hele tijd nodig. Maar zo eens tussendoor de voetbaluitslagen checken, sorry hoor, dat ga ik toch nooit kunnen laten.

Wat vinden jullie? Mag een gastheer zoiets eisen? Ik ben benieuwd naar jullie reacties.