Sorry… dit was de slechtste wandeltip die ik ooit gaf
Ik ben, zoals jullie wel weten, een fervente wandelaar. Wie goed en lekker wil eten en toch geen duizend kilo wil gaan wegen moet ook goed en veel bewegen. Wandelen is al elf jaar de sport waar ik ontzettend veel van hou. Bepaalde periodes wandel ik wat fanatieker dan in andere periodes, maar ik haal toch heel vaak 100 kilometer per week, en in echte vakantieperiodes mag je daar gerust een pak bij doen.
Dat gaat goed. Het houdt me gezond zowel qua geest als qua lichaam. Alleen had ik de begin dit jaar een beetje last aan de achillespees van mijn linkerbeen. Ik had geen idee waar dat aan lag, maar het werd erger en erger. Ik schreef er wel eens over hier op de blog en op mijn sociale media, en Sven Nys (die dan wel geen wandelaar is, maar een gewezen topatleet) sprak er mij op een feestje op aan. “Pas op met die achillespees,” zo zei hij, “want dat zijn de gruwelijkste kwetsuren die een sporter kan hebben. Ga toch maar eens naar een dokter of een kinesist, want je mag dat niet laten verergeren.”
Ik heb toen meteen een berichtje gestuurd naar Frédérique Neys van Virtus Clinic, die een goede vriendin van ons is geworden sinds ze mij ooit door veel en correct te bewegen en perfecte oefeningen van mijn stevige rugpijn heeft afgeholpen. Fredje, want zo noemen de vrienden haar, vroeg mij welke schoenen ik draag bij het wandelen. Ik stuurde een foto van mijn goede oude stevige wandelschoenen. En haar reactie was onverbiddelijk.
Eerste vraag, en die vreesde ik al: “hoelang heb je die al?” Ik kon haar niet echt correct antwoorden, want ik wist het eerlijk gezegd niet meer, maar ik had ze al lang, heel lang. Fredje zag dat; de schoenen waren op cruciale plekken afgesleten. Dat is het ergste wat je als wandelaar kunt doen: op pad gaan met schoenen die afgesleten zijn. Dat haalt je wandelhouding helemaal onderuit. Wat een dom idee. Ik wist het wel hoor, maar hoe gaat dat? Je bent nu eenmaal gewend aan die schoenen, ze zitten lekker, en je wilt ze niet vervangen. Maar dat moet je natuurlijk wel doen!
Tweede, grote fout, was volgens Frédérique de soort schoenen. Ik had van die stevige, zeer rigide wandelschoenen. Typisch. Goed om je te beschermen tegen het omslaan van je voeten bij wandeltochten in de bergen wellicht, maar volgens Fredje niet de juiste schoenen om je spieren en gewrichten te beschermen omdat je voeten dan niet soepel neerkomen en altijd een harde hoekige touchdown op de grond hebben. “Die schoenen zijn heel stijf en zwaar en bevorderen je afrol van je voet niet zo goed,” stuurde ze me letterlijk. Vervolgens heeft ze me andere soepele trail schoenen aangeraden, en geloof me of niet, na een paar weken deed mijn achillespees niet langer scheurende pijn.
Ik weet dat jullie nu allemaal naar het merk gaan vragen, en wie weet denken jullie dat dit een gesponsorde post is, maar dat is het absoluut niet. Ik heb de schoenen, die van Salomon zijn, gewoon online gekocht, ze kosten 140 euro, wat ik nog goed meevallen vind, maar ze zijn dus wel prima. Ongetwijfeld zijn er nog goede merken, een goede soepele sneaker kan ook een optie zijn, maar deze doen het dus uitstekend voor mij.
Dus, ook al heb ik hier wel eens geschreven dat die van die stevige harde wandelbottines moet kopen, sinds kort ben ik dus voor lichtere en soepeler schoen gegaan die zoals Frédérique schreef “de afrol bevorderen”, en ik doe daar mijn profijt mee. Een goede tip voor als je zelf binnenkort ook eens stappen gaat.
Reacties