Stom: plots verbrandde ik me stevig in mijn keuken
Nieuws

Stom: plots verbrandde ik me stevig in mijn keuken

Ik ben een Pietje Precies. Voorbereiding is alles in mijn keuken. Dus toen gisteren enkele vrienden op bezoek kwamen was alles uiteraard weer perfect voorbereid. Het was een lastig diner wel, want onze vrienden hadden een buitenlandse kameraad op bezoek en die eet geen vlees. Terwijl een van onze vrienden zelf zeer allergisch is aan zeevruchten. En de andere geen makkelijke eter is. Maar kijk, dat is een uitdaging. Ik had een mooi menu bedacht. Was naar de markt gegaan. Had lekkers meegebracht. Ik was goed aan het koken. Het ging helemaal prima met het voorgerecht. Maar het hoofdgerecht was wat spannender met nogal wat handelingen.

Intussen was er een pittig gesprek gaande op ons terrasje achteraan waar we aan het eten waren. Ik was dus half mee in de discussie. Maar holde wel tussen keuken en terras. Probeerde tussendoor af te ruimen. Had mijn goed voorbereide linzensalade met pan en al nog even in de oven geplaatst. Maar de vis moest ook de oven in, aan een andere temperatuur, en de pan moest er dus uit. Intussen moest de vaatwas in gestoken worden en een extra fles wijn open om de sfeer buiten optimaal te houden. Met zo’n dikke want haalde ik de bloedhete pan uit de oven en zette die op het vuur. En de schotel met de vis ging de oven in. Prima. Ik kan dat: multitasken.

Maar terwijl ik duizend dingen heel snel tegelijk aan het doen was, wilde ik even roeren in de pan met de linzensalade, en…. ik nam de steel vast met mijn linkerhand. De steel van de bloedhete pan, inderdaad. Die nam ik dus vol overtuiging vast. Zonder dikke ovenwant of keukenhanddoek. Zomaar los, en van geen kwaad bewust. De pan die ik net uit de oven had gehaald. Dat. Was. Dus. Een. Dom. Idee. Uiteraard duurde de aanraking maar een fractie van een seconde en was ik nog sneller aan het vloeken, maar het kwaad was wel geschied. Stommerik.

Op dat moment komt mijn lief de keuken binnen om wijn bij te halen want die was dus op. En daar stond ik te vloeken, half te huilen van de pijn, hand onder stromend water, want dat heb ik zo geleerd. Natuurlijk hadden we geen zalf in huis. In Lochristi sowieso wel, maar hier dus niet. En wat doe je dan? Vloeken. Ijsblokjes leggen. Onder de kraan houden. Een slok van je eigen wijn nemen. Half ruzie maken omwille van goedbedoelde opmerkingen als: “Hoe kun je nu zo stom zijn, jaag je toch niet op, concentreer je!” Net wat je niet horen wil op dat moment. Omdat je al die dingen zelf wel weet. Niemand, echt niemand, denkt: nu ga ik even ongeconcentreerd een gloeiend hete pan met de blote hand vastnemen. Maar enfin, het gebeurde dus wel.

Maar goed: de show must go on. Dus tussen het koud spoelen door was de vis natuurlijk gaar, dus ik slaagde erin om op mijn tanden te bijten, en om het gerecht toch netjes te dresseren en op tafel te brengen. Iedereen vond het heerlijk. Maar stiekem zat ik te kermen van de pijn. Zelf wou ik natuurlijk ook niet toegeven dat ik me verbrand had, stoer als ik ben. Maar toen tien minuten later de bordjes leeg waren en ik intussen drie keer mijn hand onder de kraan was gaan steken, kon ik niet langer stoer blijven en moest ik vertellen hoe dwaas ik was geweest.

Er zijn in onze straat, op een paar honderd meter, 3 apothekers, maar die waren allemaal dicht, het was halfelf. Dus zocht ik op mijn Smartphone op welke apotheek nog open was op dit late uur, en ik ben meteen in een taxi gesprongen. Een dik kwartier later, de tafel was intussen wel afgeruimd, dank daarvoor, was ik thuis, met de juiste zalf en een pijnstiller. Ik heb dik liggen smeren en het dessert hebben de gasten zelf opgediend. Eind goed al goed.

Dom he. Dan denk je altijd: ik sta steeds geconcentreerd in mijn keuken. Zoiets stoms gaat mij niet overkomen. En dan gebeurt het toch. Je verbrandt je aan een hete pan, je snijdt een stukje vinger af in plaats van een wortel. Domme domme dingen. Daarom: altijd uitkijken, maar ook altijd zorgen dat je zalf in huis hebt voor het geval dat je een zwak moment hebt zoals ik gisterenavond. Een geruststelling: het koude water en de zalf, de nachtrust en het feit dat ik de pan maar een fractie van een seconde vol vast heb gehouden, zorgen ervoor dat de schade meevalt. Maar hoe dom toch?

Gerelateerde nieuwsberichten

Een dilemma: World Gym Day vieren, of enkel wandelen?

Vandaag is 12 september, dat is World Gym Day. Ik ben nu een kleine maand gezonder aan het leven, met goed resultaat. Ik ben zo’n kleine 7 kilo kwijt, de XL-hemden hangen weer verder weg in de kast omdat ik weer in de L kan, en ik voel me vooral beter … Lees meer

Gruwelijke eerste schooldag...

Gruwelijke eerste schooldag…

Ik was zes. Ik was een klein Svenneke. En ik mocht naar het eerste leerjaar in de basisschool in Knesselare. Dat ik me 45 jaar later die eerste schooldag nog herinneren kan heeft maar één reden: ik werd meteen gestraft voor baldadig gedrag op de speelplaats … Lees meer

IMG_5323 2

Vandaag gaan we lunchen in het tweede beste restaurant ter wereld

Vandaag komt een droom uit. We gaan lunchen op een van de meest iconische plekken in de wereld. Bij Asador Etxebarri in Baskenland. Het verhaal van dit restaurant is zeer bijzonder … Lees meer

Waar komt lasagne vandaan en welke variant is mega lekker?

Iedereen houdt van lasagne, jong en oud. Vandaag kun je lasagne op zoveel verschillende manieren eten. Op de klassieke manier, maar ook met vis (mijn visboer C-Food in Lochristi heeft altijd twee verschillende vis-lasagnes in de aanbieding, eentje met zalm en een met zeevruchten en beiden zijn heerlijk) … Lees meer

Velissima

Slechte ervaring in Velissima in Barcelona

Gisteren iets vervelend voor gehad op restaurant in Barcelona. We gingen na een hele lange wandeling in de zon iets eten aan het strand. Ik wou eens iets nieuws ontdekken, en mijn partner had enorm zin in pizza, en wist een restaurant aan de achterkant van het W Hotel dat blijkbaar prima pizza’s heeft, een goede Italiaan, Velissima … Lees meer

Ik zorg voor de beste muziek voor deze zomer!

Mensen die me al een paar jaar volgen weten dat ik een paar playlists heb staan die openbaar zijn op Spotify. eentje daarvan is “Would Be Chef Summernights” … Lees meer

Onveiligheid Barcelona

Toeristen niet meer welkom in Barcelona?

Van een slechte timing gesproken. Net nu ik een dikke maand een reisgids uitheb met als naam “Mijn Barcelona” waarmee ik nog meer mensen wil motiveren en helpen om deze prachtige, gastvrije stad te ontdekken, was er een “gigantische betoging” in Barcelona tegen toeristen … Lees meer

Sugar cookie day: recepten van mijn favoriete koekjes

Sugar cookie day: recepten van mijn favoriete koekjes

Vandaag is sugar cookie day. Dat is in Amerika heel wat. Dan worden er volop koekjes gebakken en uitgedeeld. Ik probeer zelf niet al teveel suiker te consumeren … Lees meer