Het zijn onze laatste dagen Barcelona. Over een paar dagen zit de vakantie er hier alweer op. Het was echt zalig. Maar zoals elk jaar kijk ik er ook weer ontzettend naar uit om weer naar België terug te keren en weer in de heerlijke routine van elke dag te verzeilen. Laat die leuke ochtendshows maar opnieuw komen. Het wordt tijd dat er weer een beetje gewerkt wordt, want ik mis Anke en Sylvie en Grim, en alle luisteraars van Joe. Jullie dus. Op 16 augustus zijn we er helemaal terug.

De zomervakantie in Barcelona was een beetje anders dan anders. Het was de eerste zomer met nauwelijks beperkingen door de corona-epidemie, dacht ik. En dat was ook zo, tot ik zelf na vier dagen in Spanje besmet bleek. Dat was een beetje een domper op mijn vakantie, maar soit, ik was eigenlijk amper ziek, dus ik mag niet klagen. De stad daarentegen is helemaal anders dan de voorbije jaren. Alles kan en mag weer. En dat merk je.

Er zijn twee dingen waar de locals wel een beetje over klagen dit jaar. De toeristen en het weer. Dat eerste is nogal grappig, want Barcelona heeft flink afgezien zonder toeristen dit jaar. Dus klagen daarover vind ik een beetje dubbel. Barcelona heeft het toerisme echt wel nodig. Maar ik snap de inwoners wel. Het is de voorbije maand echt waanzinnig druk geweest in de stad. Veel drukker dan voor covid! Als je over de Ramblas wandelt of langs het strand dan denk je: hoe zot is dat hier.

Maar dat van het weer snap ik wel. OMG. Wat is het hier waanzinnig warm dit jaar. In gans Europa. Ik weet het. Maar hier is het voor ons toch een beetje raar en wat onverwacht. Natuurlijk was het in Barcelona altijd al Zuiders warm. Maar de temperatuur was hier altijd een stuk aangenamer dan in de rest van Spanje. Eigenlijk was het hier elke zomer geweldig zonnig (met heel af en toe misschien eens een klein regenbuitje of een onweer) en de temperatuur was altijd redelijk constant: rond de 28 graden. Dat is warm, maar wel doenbaar. Dit jaar is het constant rond de 33 graden. En ‘s nachts wordt het niet frisser dan 24 graden.

Daar klagen de mensen dus over, in Barcelona. Een beetje zoals in de rest van Europa: het is warm. Te warm. Onze airco staat hier dan ook loeihard te draaien. De hele zomer houden we het hier binnen op 20 a 21 graden. Maar dat merken we voor het eerst ook aan de elektriciteitsrekening, want die is ook redelijk gestegen. Maar dat valt al bij al nog mee voor zo’n kleine flat als de onze. En het voordeel is: nooit hebben we hier verwarming nodig, ook in de winter niet. Het leven is en blijft hier zoveel goedkoper dan in België. Dus mij hoor je niet klagen.

Maar ik kom terug. Over een paar dagen. Het is een atypische hete drukke zomer geweest. Maar wel weer eentje om nooit te vergeten.