Oh wat zijn jullie lief. nadat ik gisteren een foto had gepost van mijn lichtjes verbrande kale knikker, kreeg ik massa’s reacties. En heel veel tips. Ik moest yoghurt op mijn hoofd smeren zei iemand. Een andere had het over platte kaas. Schijfjes verse tomaat werden me ook aangeraden. Of komkommer.

Ik moet zeggen, gisteren voelde ik mij wat koortsig en bloedheet aan mijn hoofd, maar ik heb het al bij al snel onder controle gekregen. Ik heb gezichtscrème gesmeerd, een hele dikke laag, veel water gedronken, en een Dafalgan genomen. En grote opluchting: ik heb goed geslapen, en eigenlijk niet al te veel last meer. Een echte zonneslag zal ik dus niet gehad hebben. Oef. Oef. Oef.

Mijn hoofd was dan wel goed rood, maar het is niet zo dat die knikker niks gewend is, want ik ga natuurlijk al een heel voorjaar heel veel wandelen, maar goed, erg veel zon hebben we in België inderdaad niet gehad. Soit, de schade is onder controle. Dat is het belangrijkse. Want een echte zonneslag, daar kun je heel ziek van zijn, en is zeer ongezond. Daar ben ik aan ontsnapt.

Laat het wel weer een goede les zijn voor mezelf en voor iedereen die me volgt. Vertrekken voor een wandeling zonder petje is dom, ook al mag het dan bewolkt zijn, de zon kan altijd tevoorschijn komen onderweg. En dat doet ze nogal makkelijk in de zomer, die zon, zeker in Spanje. Daarom: mijn eerste aankoop vandaag, een nieuw petje. Dit zal ik niet snel meer voor hebben. Beloofd!