De 14de juli is een feestdag. De Nationale feestdag van de Fransen, inderdaad. En nu hou ik persoonlijk wel van Frans eten, Franse wijnen, en Franse muziek. Maar daarom is het vandaag nog niet mijn feestdag. Neen, ik heb een belangrijke verjaardag te vieren want 14 juli is de dag dat we verhuisden van Rijmenam naar Lochristi, nu exact één jaar geleden. Wat een dag was dat zeg. Gewoonweg crazy.

Je moet het maar doen, net voor de covid-crisis beslissen om een prima modern huis, dat we zelf gebouwd hadden, in de verkoop te doen, en zelf een oud huis te kopen aan de andere kant van het land, en dat volledig te gaan verbouwen. Het was een gok, maar achteraf gezien een fijne. Veel bouwprojecten kwamen stil te liggen, maar onze aannemer slaagde erin om door te werken, en op een goede vijf maand verbouwden ze het hele pand.

En precies een jaar geleden verhuisden we dus. Wat een helse onderneming was dat zeg. Een nieuw huis is heerlijk, maar verhuizen zelf wil ik niet al te vaak meer doen in mijn leven. Dozen in, dozen uit, leef je toch een dikke twee weken ingepakt. Dat sorteren, dat weggooien, dat dingen toch nog sparen, kasten legen, kasten vullen, wat een werk is dat, zeker als je veel spullen verzameld hebt in je leven. Maar goed, dat is een paar weken stress en ellende, en de bekroning nadien is fantastisch.

Het was een raar jaar, waarin we mogelijkheden van ons huis nog niet hebben kunnen benutten. Een jaar met beperkingen waarin veel dingen verboden waren. Grote etentjes mochten niet, en die wou ik zo graag doen. We deden wel kleine lunchkes met 4, buiten op het terras, want dat mocht. Maar all the way binnen met een mooi groot gezelschap is niet mogelijk.

Het plan was om culinaire workshops te organiseren ook. Dat volgers van Would Be Chef samen met mij in de keuken lekker zouden koken en proeven. Niet mogelijk natuurlijk. En de twee logeerkamers die we samen hebben zijn ook nauwelijks gebruikt. De neefjes en nichtjes popelen nu al een jaar om eens te komen logeren. Kon niet. Maar straks zijn we volledig gevaccineerd en dan zal dat wel mogen zeker?

Maar ik klaag absoluut niet. Het covid-jaar heeft ons ook de grote en kleine kantjes van ons huis in alle rust leren kennen. Het huis is fantastisch, we zijn er verliefd op. Ook op de mooie grote tuin vol oude bomen, en mijn kleine serre vol groenten en kruiden. En ook op Lochristi. Het is er zalig wonen, met heerlijke winkels van vriendelijke zelfstandigen. Ja, ons huis is onze thuis. Wat kan een mens nog meer dromen?