Vlaamse bakkers reageren stellig: wij bedriegen niet!

Vanochtend bracht ik het nieuws dat er in Nederland veel te doen is rond een reportage van het NPO3-programma “Keuringsdienst van waarde“? Dat is een consumentenprogramma op de Nederlandse TV waarin allerlei voedingsproducten onder de loupe worden genomen. Zij brachten het nieuws dat de croissants die je koopt in de Nederlandse supermarkten exact hetzelfde zouden zijn als de duurdere croissants die je koopt bij de “warme bakker”. Ze worden in grote fabrieken gemaakt, diepgevroren en vervolgens afgebakken in de supermarkt maar ook bij de bakkers. Het verschil zit ‘m dus niet in de kwaliteit, of de smaak, ook niet in de versheid of in het vakmanschap. Wel in de prijs. Croissants bij de bakker zijn gewoon veel duurder dan die uit de supermarkt.

Ik vroeg me daarom af hoe dat bij ons zit. Welke bakkers bakken nog echt zelf hun croissants, en maken het deeg ook zelf? Of is België net als Nederland, en gebruiken bakkers hier ook dezelfde afbakproducten? Ik schreef: welke bakker durft zijn visie daar even op te geven? Het regende de hele dag reacties. Enkele bakkers waren een beetje lastig omdat de titel van mijn artikel volgens hen al veel te suggestief was. Ik zou op die manier hun eerbare beroep in diskrediet brengen terwijl ze stuk voor stuk hardwerkende zelfstandigen zijn die echt keihard moeten vechten tegen de concurrentie van supermarkten en afbakproducten die de consument zelf in huis haalt.

De meeste bakkers reageerden echter wel met duidelijke argumenten, en lieten me weten dat er totaal geen vergelijking mogelijk is met de Nederlandse markt, waar de traditie van “warme bakkers” eigenlijk nauwelijks bestaat. Er zijn zeker uitzonderingen, maar veel Belgische bakkers maken hun croissants en andere producten nog altijd op de ambachtelijke manier, gewoon uit beroepstrots. Bakker Kristof Cloet uit Brugge liet me bijvoorbeeld weten dat hij al z’n koeken en croissants zelf maakt van a tot z en dat ik maar eens moet kijken op zijn Youtube pagina.

Bakker Filip Vermeulen liet me het volgende weten: “Als klant kun je herkennen of iets industrieel gemaakt is, als de producten perfect gelijk zijn, met nooit een snij- of toer fout (de laagjes in het product) is het vaak ingekocht.. maar ook bv keizer pistolets worden vaak ingekocht.. bij ons niet! Ook zijn er veel bakkers die geen echte crème pâtissière meer maken, ze gebruiken een pudding poeder. En het ergste is: eigen productie is duurder geworden dan inkoop”.

Een andere opmerking krijg ik ook van veel bakkers. Die willen meestal wel anoniem blijven. Maar die zeggen mij: “ons bedriegers noemen omdat we voor een deel met voorbereide producten werken is natuurlijk ook een beetje kort door de bocht, jij kookt toch ook soms met producten die al enigszins voorbereid zijn.” Blijkbaar is volgens sommige van die bakkers de kwaliteit van de producten van Pastridor, La Lorraine en Hanos er zo op vooruit gegaan dat dit echt een prima basis is om mee aan de slag te gaan. En als je dan nog eens weet hoe zwaar het leven van een zelfstandige bakker wel is, dan moet er volgens hen toch een beetje begrip zijn voor het feit dat niet elke koek, croissant of donut van nul af aan in de bakkerij kan gemaakt worden.

Ik snap de reacties wel. Maar ik denk nog altijd dat de echte warme bakkers extra veel respect verdienen. Zij die echt dag en nacht werken om ambachtelijke producten te maken, moeten we in ere houden. Ze maken en verkopen een uniek product en als dat wat meer kost dan de broodjes die we kopen in de supermarkt dan is dat ook normaal. Voor vakmanschap betalen consumenten graag iets extra. Ik ook. Ik heb heel veel respect voor jullie werk!