Het gebeurt meer en meer: restaurants die een voorschot vragen wanneer je reserveert. “Een schande,” hoor ik mensen denken en zeggen. “Dat je nu al 25 euro zou moeten betalen om te reserveren op restaurant?!” VTM-Nieuws had het erover en het nieuws staat vandaag ook in verschillende Vlaamse kranten, en er komen best wel wat reacties op. Veel negatieve ook. Dat die restauranthouders het toch wel een beetje hoog in hun bol beginnen te krijgen, en dat klanten toch altijd koningen zijn. Wie denken ze wel dat ze zijn? En de meer pragmatische criticasters zeggen: “ze doen maar wat ze willen, maar in zo’n restaurants ga ik simpelweg niet eten, die gasten gooien gewoon hun eigen ramen in.”
Ik snap de eerste wrevel, en het onbehaaglijke gevoel natuurlijk ook wel, en toch wil ik graag even de verdediging van de restaurantuitbaters op mij nemen. Uiteraard niet alleen, maar zeker ook toprestaurants, die service na service zo goed als vol zitten, maar waar door de hoge food- en personeelskost zo’n volle bezetting ook noodzakelijk is, krijgen een stevige financiële tik wanneer een volle tafel niet op komt dagen. Mensen reserveren voor dat soort restaurants weken, soms maanden op voorhand en zelden op het laatste moment. Dat wil dus zeggen dat zo’n tafel die leeg blijft gewoonweg een verloren tafel is. Chefs kunnen zo al snel honderden euro’s verliezen, want zo’n tafel raakt natuurlijk zelden last minute opnieuw ingevuld met toevallige passanten.
Ik las trouwens dat sommige bedrijven voor dezelfde groep soms dubbele of driedubbele voorlopige reserveringen maken, in verschillende restaurants, zodat de klant met wie ze eten gaan, last minute zelf kan beslissen waar die het liefste gaat lunchen. Zelf ken ik ook zo iemand. Die boekt gewoon meer dan één restaurant voor zichzelf en z’n partner, en last minute gaat hij waar hij op dat moment het meeste zin in heeft, en belt het andere af. En dat zijn meestal niet de goedkoopste restaurants waarover ik hier spreek. Ik vind het absoluut niet kunnen.
Meer en meer zie je dus het fenomeen van het vragen om een voorschot opduiken, een trend die bij toprestaurants in het buitenland al jaren bezig is, en ik heb er dus best wel begrip voor. Wanneer je op je afspraak op komt dagen, zoals het ook hoort, dan wordt dat reeds betaalde bedrag van je rekening afgehouden, maar bij een no-show, ben je het voorschot kwijt, een beetje bij wijze van (logische) schadevergoeding.
Maar ook als de restaurateur van je voorkeur die maatregel nog niet heeft ingevoerd is het minste wat je kunt doen om (flink) op tijd te verwittigen wanneer je door overmacht er echt niet zult kunnen geraken. De chef zal je dankbaar zijn. En nog een tip: als je last minute eens naar een (top)restaurant wilt gaan eten, maar je denkt: “dat soort horecazaken zit toch altijd volledig vol.” Bel toch maar eens even rond, na twee drie telefoontjes zul je wellicht toch ergens in de buurt nog last minute terecht kunnen. Het fenomeen van de no-shows is namelijk groter dan je denkt, en de chefs zullen je met open armen ontvangen.
Mensen die me volgen op sociale media weten het al even: ik ben officieel ambassadeur geworden voor Big Green Egg in Vlaanderen! Wie mij een beetje kent, weet dat ik al heel mijn leven een grote liefde heb voor barbecueën … Lees meer
Aardappelen hebben de voorbije jaren jammer genoeg een wat negatieve bijklank gekregen binnen de wereld van gezonde voeding. Ze worden al te vaak afgedaan als dikmakers of lege koolhydraten, maar dat is eerlijk gezegd een onterechte beoordeling … Lees meer
Ben jij een trouwe bezoeker van Would Be Chef? Dan weet je dat er hier elke week heerlijke recepten, smakelijke tips en inspirerende verhalen verschijnen … Lees meer
Vandaag is het Brotherday, en dus zet ik met plezier mijn lieve broer Arn eens in de bloemetjes. Net als ik is hij een levensgenieter pur sang. Hij schrijft dan wel geen kookboeken (dat laat hij aan mij over), maar koken kan hij ook wel als de beste – samen met zijn lieve vrouw Nathalie … Lees meer
Elk jaar op 15 mei vieren chocoladeliefhebbers in de Verenigde Staten – en steeds vaker ook daarbuiten – National Chocolate Chip Day. Deze dag staat volledig in het teken van misschien wel de populairste toevoeging aan koekjes, muffins, ijs en talloze andere desserts: de chocoladechip … Lees meer
Ik probeer veel te sporten en gezond te leven, maar ik wil ook absoluut niet met honger rondlopen, dus ben ik zoals veel mensen een snacker. Niet per se uit pure goesting, maar als het zoals bij mij druk is en ik snel iets nodig heb dat me energie geeft én me goed laat voelen, dan ben ik zoals jullie weten een echte fan van nākd … Lees meer
Ik zal maar bekennen: garnalen zijn voor mij echte toppers in de keuken. Ze zijn elegant, snel klaar en ze geven meteen een verfijnde toets aan elk gerecht … Lees meer
Eerlijk? Ik kan wel eens genieten van een glaasje Moscato, maar criticasters noemen het de limonade onder de wijnen. Moscato is dan ook een zoete, licht mousserende wijn die wordt gemaakt van de Muscat-druif, een van de oudste druivensoorten ter wereld … Lees meer