Waarom ik geen foto's van Hertog Jan mocht posten
Nieuws

Waarom ik geen foto’s van Hertog Jan mocht posten

Gisteren gingen we voor mijn verjaardag lunchen in Hertog Jan in Antwerpen. Ik was vroeger verschillende keren in Brugge gaan eten bij Gert en Joachim, maar het was mijn allereerste keer op de nieuwe locatie in Antwerpen. Ik kan je nu al zeggen: ik heb er ontzettend van genoten. Het was een lunch uit de duizend. Wat is Gert De Mangeleer toch een wereldchef.

Wel opvallend: ik heb bijna geen foto’s gepost op mijn sociale media. En daar is ook een reden voor. Het mag niet. Nu ja, het mag niet is misschien een tikje overdreven. Maar op de menukaart staat wel een social media policy. Slim opgesteld, met de juiste, vriendelijke woorden. Maar er wordt wel uitgelegd dat het menu voor zoveel mogelijk mensen een verrassing zou moeten zijn, en dat ze daarom vriendelijk vragen om geen volledige gerechten te fotograferen, maar enkel details. En om die niet teveel te delen op sociale media. Dat heb ik dan ook maar gedaan.

Opvallende nevenwerking is dat je daardoor ook meer met het eten en met je partner bezig bent. En minder met sociale media. En dat je bepaalde ontdekkingen doet. Zo komt er op een bepaald moment een grote verrassing die ik niet ga verklappen. Er waren nochtans verschillende vrienden van ons al gaan eten in Hertog Jan, en die hadden dezelfde verrassing ook meegemaakt, maar ze hadden ze ons ook niet verklapt. En dat vonden we gisteren wel fijn: we ontdekten gewoon vanalles waar we nog niks over gehoord hadden.

Wat ik wel kan zeggen, maar zonder veel foto’s dus, het menu was uitgebreid en indrukwekkend. Gert staat zelf te koken, met één sous-chef. Het interieur is indrukwekkend. Het bedienend personeel fantastisch. En de twee sterren die heel snel gekomen zijn, zijn meer dan 100 procent verdiend. Wat een ervaring. Nog exclusiever dan vroeger in Brugge. Ja, Hertog Jan is weer absolute wereldtop.

Gerelateerde nieuwsberichten

Niks blijft lang hetzelfde in Barcelona

Zoals jullie weten ben ik heel vaak in Barcelona. Ik heb er ook mijn reisgids Mijn Barcelona over geschreven, die nog steeds te koop is op www.mijnbarcelona … Lees meer

Een beetje stout is plezant

Ik geef het toe: af en toe een beetje stout zijn kan geen kwaad. Maar vandaag heb ik het niet over ondeugend gedrag, wel over het bier. Stout is een donkere biersoort met een volle, geroosterde smaak die doet denken aan koffie, cacao en pure chocolade … Lees meer

Dit mag mijn laatste avondmaal zijn

Ik krijg af en toe de vraag van een journalist: wat zou jij eten als het je laatste avondmaal zou zijn?Ik vind dat eigenlijk een bijzondere gedachte, want ik hoop zo ontzettend hard dat ik op een dag gewoon rustig mag vertrekken in mijn slaap … Lees meer

Candy Day

4 november is officieel “Candy Day”, of gewoon: snoepjesdag. Het idee is dat zoetigheden die dag eens goed gevierd mogen worden. Snoep bestaat al waanzinnig lang … Lees meer

Mensen verklaren me gek dat ik zo vroeg opsta op vakantie

Ik krijg er vaak opmerkingen over, soms plagerig, soms verbaasd. Mensen die op sociale media zien dat ik op vakantie in Barcelona al om zes uur in de gym sta te sporten, vragen me geregeld of ik niet helemaal gestoord ben … Lees meer

Steeds meer warme bakkers zijn vrouw. Waarom?

Vandaag las ik in de krant dat steeds meer warme bakkers vrouw zijn. En eerlijk, dat vond ik een heerlijk bericht. Een beetje onverwacht misschien, maar tegelijk ook heel logisch als je erover nadenkt … Lees meer

Ik heb lichte paniek veroorzaakt bij onze bloemist

Vorige week ben ik weer eens langsgeweest bij Kris en Sabine, het lieve koppel dat al jaren de mooiste bloemenwinkel van Lochristi en omstreken uitbaat, Bloembinderij Naudts-Boone op het dorpsplein … Lees meer

Gin Tonic? Ik hou meer van deze variant…

Er was een tijd dat je op geen enkel terras kon zitten zonder dat iemand naast je een glas gin-tonic met een halve botanische tuin erin liet neerdalen … Lees meer