Een kerstdiner organiseren voor 8 man, op de laatste werkdag van een super drukke periode, dat is altijd spannend. Ik wil op zo’n speciale dag toch ook altijd een beetje bijzonder koken. Met aangepaste wijntjes. Met mooie bloemen in huis, en leuke versiering overal. Dat vraagt best wel wat voorbereiding, vooral omdat je op zo’n feestdag alle ingrediënten echt wel op voorhand moet bestellen bij de visboer, de groenteboer en de slager. De dag zelf is het gewoon veel te druk, en dan kun je niet beginnen improviseren. Maar het is me gelukt. Het etentje was super plezant.

Bijkomend stresske was wel dat we vandaag naar Barcelona vertrekken en dat ik het huis niet vuil wil achterlaten, er komen immers vrienden en familie langs om voor Gilbert, onze lieve oude kater te zorgen, en ik wil die gasten niet in een slagveld ontvangen. En als je dan weet dat ik gisteren wel zo’n zeven gangen heb gekookt, met allemaal aparte bordjes en bestek en bijpassende wijnen, dan zat er maar één ding op. Tijdens het koken al beginnen afwassen en de ene vaatwas na de andere draaien. Druk avondje was het wel dus. Gelukkig heeft mijn liefste me zoals gewoonlijk super goed geholpen.

En het is ons dus prima gelukt! Zonder stress. De hele avond was ik gisteren in de weer met koken en afruimen, mijn eigen nieuwe wijnen uitschenken en gasten entertainen, dus het huis was deze nacht al redelijk opgeruimd, en na een korte nachtrust ben ik deze ochtend lekker vroeg opgestaan. Dat is natuurlijk het voordeel van ochtendshows presenteren en weinig slaap nodig hebben, voor zeven uur deze ochtend stond ik alweer de vaatwassen te legen en het uitgebreide bestek in de laden te sorteren en alles proper te maken. De keuken blinkt alweer.

Ik vind dat eerlijk gezegd ook zalig. Voor dag en dauw opstaan en zo wat huiselijke taken doen. Ik ben dan de enige die wakker is in ons huis, en wellicht zelfs in de hele buurt op kerstdag. Alleen de poes liep wat te vleien tussen mijn benen. Ik heb een zalig muziekje opgezet. En in mijn hoofd speelde de film van gisteren nog eens af. Dat iedereen er prachtig uitzag, dat de gerechten en de wijntjes gelukkig ook in de smaak vielen, dat iedereen mooie cadeautjes mee had, dat er niet al te pittige discussies waren, en dat de mix van gasten ook goed werkte; de meesten kenden elkaar maar vaag, maar ik had het gevoel dat het klikte. Oef. Het waren dan ook stuk voor stuk lieve vrienden die rond de tafel zaten. En ik besef meer dan ooit, na die rare twee jaar die we al achter de rug hebben dat dat toch is wat ik het meeste heb gemist vorig jaar: feesten met vrienden en familie, dat sociale contact. Dat dat nu weer kan maakt me wel gelukkig. Dat bedacht ik me zo terwijl ik de vismessen van de dessertmessen aan het scheiden was.

En nu is het huis dus netjes, de keuken ziet er uit alsof we geen etentje hebben gehad, onze kattenvrienden zullen in een schoon huis arriveren, en wij kunnen na duizend knuffels met onze lieve Gilbert, straks naar Barcelona vliegen. Het weer ziet er daar fantastisch uit de komende week, zonnig en tot 19 graden. We hebben wat fijne restaurantjes geboekt, vooral eenvoudige tapasbars en zo, ik ga heel veel wandelen, ik wil een goed boek lezen, en ik ga eens goed bijtanken. Het is weer een bijzonder jaar geweest, een zeer goedgevuld jaar ook. Het zal me deugd doen om eens wat te rusten en uitgebreid te niksen met mijn liefste. Ja, ik ben een gelukkig man.

Voor elk van u, een zalige kerst in een proper huis, met goede vrienden. Hou het veilig. Zie elkaar graag. En vooral: durf het geluk te zien en te omarmen.