Was die Brexit dan toch niet zo’n slecht idee?

In ons Europese hoofd is de Brexit een bijzonder stom en roekeloos idee geweest. De Britten hadden er vooral mee in hun eigen voet geschoten, en zouden de komende jaren serieus afzien, hun economie zou in elkaar stuiken, de winkels dreigden leeg komen te staan, en hun eigenzinnigheid zou de Bitten duur komen te staan. Wat waren wij overtuigd van onze morele en economische superioriteit.

Ik kan niet in een glazen bol kijken over hoe het uiteindelijk uitdraaien zal. Maar de Brexit heeft wat corona betreft toch al een aantal opvallende zaken opgeleverd. De Britten hebben veel sneller dan de rest van Europa bepaalde vaccins besteld. Drie maand zijn ze ons voor. En dat merk je ook aan het aantal gevaccineerden op het eiland. Wij zitten intussen aan een dikke 200000 in België, zij al aan de 7 miljoen gevaccineerden. Slik.

En vandaag kwam er het opvallende nieuws dat de Britse overheid massaal zelftests aan het promoten is, met name in de voedingsindustrie. Bedrijven met meer dan 50 mensen wordt met aandrang gevraagd om mensen vaak te testen. Ook het personeel van supermarkten en van grote voedingswinkels zou voor steun in aanmerking komen. Als ze maar veel testen. De voedingsindustrie is naast de gezondheidszorg immers één van de sectoren die absoluut niet stil mag vallen.

Je kunt je uiteraard wel wat vragen stellen bij die (eerder goedkope en iets minder efficiënte) zelftests, maar ik zou deze strategie ook niet zomaar weglachen. Hoe meer mensen getest worden, hoe meer ze zich bewust zijn van de gevaren. Uiteraard kan het ook leiden tot een vals gevoel van veiligheid, maar de Britse experts spreken dat tegen.

Je kunt zeggen wat je wil, maar de Britten pakken het wel allemaal in handen. Ze hebben wel degelijk een strategie. Ze hebben een plan. En ze gaan er voor. Ze bestellen volop vaccins. Ze vaccineren. Ze schieten op. Het is maar afwachten wie op het einde van de rit de beste papieren zal kunnen voorleggen. Maar voorlopig heb je wel het gevoel dat de Britten ons in snelheid behoorlijk aan het kloppen zijn.

Bij ons discussiëren we en twijfelen we. Experts hebben een andere mening dan politici. Bekende Vlamingen doen een oproep in de pers om de vaccinatiestrategie te herbekijken. En je krijgt het gevoel dat we ter plekke rondjes aan het draaien zijn. Zoals dat zo vaak het geval is in dit moeilijke land.

In Italië gaan de restaurants en cafés overdag weer open. In Spanje zijn ze dat nog steeds. Hier is er nul perspectief voor de horeca, enkel over de kappers wordt getwijfeld, maar de virologen zeggen: het is ook voor contactberoepen nog veel te vroeg. De politiek ruziet met de experts. Wij staan er bij en kijken er naar, en mensen worden lastig op elkaar. Jammer. Intussen zijn er dus in Engeland 7 miljoen mensen gevaccineerd. En wij, ploeg van 11 miljoen Belgen, zijn het hart van Europa. Het trage, logge Europa. En wij hopen voor september allemaal ons eerste prikje te krijgen. Ik vind dat allemaal wat vaag, en traag, maar wie ben ik?