Wat is er aan de hand met Piet Huysentruyt?

Toen ik vorige week maandag naar de uitreiking van de Michelinsterren in Gent ging, kwam ik bijna tegelijkertijd met Piet Huysentruyt binnengewandeld, in Flanders Expo. Ik ken Piet al erg lang. Als jonge twintiger at ik voor het eerst in een restaurant met een ster bij Piet in Wortegem-Petegem. Ik was ontzettend onder de indruk van de spectaculaire kookstijl van deze jonge chef.

En toen Piet jaren later aan de slag ging bij VTM wist ik meteen dat er een absolute topper aan de slag ging aan de Medialaan. Mensen die een beetje lacherig deden over Piet, omdat hij op een erg populaire, volkse manier, koken dicht bij de kijkers bracht, daar had ik dus absoluut geen begrip voor.

Ik had bij de topchef Piet al gedineerd, en de lichtjes geschifte chef die varkenspoot met oester combineerde, en mijn smaakpapillen daarmee verwarde en tegelijkertijd verwende op een niveau dat ik nog nooit eerder herkend had, lag en ligt bij mij voorgoed op de bovenste plank.

Piet en ik hebben daarna meermaals samen gekookt op VTM, en geloof me: mijn respect voor z’n vakmanschap is echt groot. Dat hij na z’n gigantisch succesvolle TV-loopbaan, opnieuw de hoosgte culinaire regionen weet te betreden in z’n restaurant Likoké zegt voor mij alles: Piet is een hele grote en een hele straffe.

Toen ik Piet vorige week zag in Gent vertelde hij me echter “dat zijn lijf kapot is”. Ik zag het ook wel een klein beetje aan hem; hij was oprecht moe. Meer dan 40 jaar keihard werken in de horeca is best slopend. Volgend jaar in maart moet hij ook geopereerd worden. Volgende week kun je hem in “Die Huis” zien op Eén, en vanochtend kun je Piet horen op Joe bij Anke en mezelf.

Ik hoop van harte dat Piet nog voldoende nieuwe energie krijgt om ons waar dan ook culinair te blijven verrassen. Of dat hij een manier vindt om rust in z’n leven te krijgen. Want Piet is altijd en overal tot het uiterste gegaan. En soms moet je je lijf ook eens wat rust gunnen. Go go chef, ge zijt één van de grootste!