We roepen bijna nooit meer “Aan tafel” of “Komen eten”!

Opvallend onderzoek vandaag, de bekende zinnen “aan tafel!” of “komen eten!” worden niet meer geroepen in de Vlaamse gezinnen, maar wel gewhatsappt of ge-smst, wanneer het eten klaar is. Dat blijkt uit een onderzoek bij meer dan duizend Vlaamse ouders en jongeren, uitgevoerd door onderzoeksbureau Indiville in opdracht van Telenet.

Heel concreet: waar (onze) ouders vroeger vanuit de keuken het huis bijeen schreeuwden wanneer het avondeten klaar was, in de hoop dat de kinderen die buiten aan het spelen waren, hun huiswerk aan het maken waren, TV aan het kijken waren, muziek aan het beluisteren waren of computerspelletjes aan het spelen waren, hen zouden horen, en dan meteen zouden komen eten, wordt er nu een berichtje gestuurd.

Meer dan 60% van de gezinnen geeft namelijk toe dat er zelfs via digitale technologie gecommuniceerd wordt wanneer iedereen thuis is. En meer dan een op de vijf volwassenen geeft aan dat dat zeker elke dag gebeurt. En hoe groter het gezin, hoe vaker men online communiceert als iedereen zich in hetzelfde huis bevindt. Straffe cijfers.

Maar ja… Het is dan ook makkelijk, doeltreffend en logisch want een berichtje dat op de Smartphone binnenkomt… weinig kans dat je kinderen dat missen, ze zitten immers bijna permanent online. Terwijl ze wellicht wel getraind zijn in het negeren van een roepende mama of papa. Al moeten ze zich daarvoor onder hun hoofdtelefoon verschuilen.

Ik vind het al lang goed nieuws dat gezinnen nog moeite doen om ’s avonds samen aan tafel te zitten, en de tijd te nemen om lekker (en hopelijk gezond) te eten, en wat bij te kletsen. Op dat moment gaan de Smartphones toch even aan de kant hoop ik… Want hoe handig ze ook zijn om de troepen te verzamelen, gewoon een goede babbel aan tafel is altijd een goed idee. Beter dan dat iedereen dan in zijn eigen online wereldje blijft hangen…

Maar de whatsappgroepjes worden tegenwoordig natuurlijk ook volop gebruikt om in de loop van de dag afspraken te maken. Wie brengt er vers brood mee wanneer dat op is? Wie laat weten dat er die avond een vriendje of een liefje mee komt eten? Wie bestelt wat van de frituur op vrijdag? Onze afspraken rond het dagelijkse eten worden dus ook gemaakt via de sociale media. Handig.

Het is een trend dus. Hip, modern, eigentijds. Nu, mijn broer Arn en ik zijn nu ook al meer dan een kwart eeuw het huis uit. Mijn ouders zijn frisse zeventigers. Maar wij gebruiken ook zo’n groepje in de familie, aangetrouwde kinderen incluis. Zondag komt bijvoorbeeld iedereen bij ons samen lunchen voor moederdag, en alle afspraken daarvoor worden ook wie Whatsapp gemaakt. Gemakkelijk hoor. Hoe laat spreken we af? Wat willen de kinderen eten? Effe berichtje sturen.

Eén ding mogen we niet doen van mama in dat groepje: te fanatiek over voetbal of de VAR discussiëren. Nu zondag zit ze bij ons aan tafel wanneer Genk kampioen kan spelen op het veld van Club Brugge, de ploeg van onze papa, mijn broer en ik. We zullen rechtstreeks onze vreugde kunnen uiten of onze frustraties…

En dan zal de “aan tafel” toch nog eens luidop weerklinken, wanneer ook de kleinkinderen bij een stukje taart mee mogen komen klinken op de overwinning van Club, of ons verdriet wegspoelen, wanneer we het niet halen. Want uiteindelijk niks zo gezellig dan rechtstreeks kletsen met elkaar? Toch. Roep nog maar eens! Koooomennnnn eten. Levert zeker een 10 op voor sfeer en gezelligheid!