Wees net als ik “een mietje” wanneer je op reis gaat

Gisteren is mijn vakantie begonnen. Yes! Ik weet uit ervaring dat ik na die laatste show altijd moe ben. Soms zelfs stik kapot. Na een jaar lang opstaan om vier uur, en behoorlijk drukke dagen (want radiomaken is wel iets meer dan vier uurtjes achter de microfoon staan) snak ik altijd naar die heerlijke zomervakantie. Dus als ik dan het vliegtuig opstap naar Barcelona, dan weet ik zeker: ik slaap de hele vlucht lang, en tegen de avond krijg ik sowieso “een stevig klopke”. Dat is logisch.

Omdat ik nu al het tweede jaar op rij niet gevlogen heb, maar met de auto naar onze flat in Barcelona rij, splits ik die trip van meer dan 1300 kilometer sowieso op in etappes. Dat is veiliger, en dat is gezelliger, en de eerste dagen leef ik dan al op het ritme van vakantie. Niets moet, alles mag, als ik maar geniet van de rust en de locaties waar ik passeer. En als ik maar geen risico’s neem.

Gisteren om tien uur ben ik dus in Vilvoorde mijn auto ingestapt, na de laatste ochtendshow van het seizoen, en ben ik fluitend en met een big smile naar mijn eerste bestemming vertrokken. Met de koffer vol koffers, met waanzinnig veel goesting, reed ik richting Romarantin-Lanthenay in de prachtige Loire-streek, in het midden van Frankrijk. Zo’n goede 500 kilometer rijden na een jaar vol ochtendshows vind ik zeker doenbaar, maar wel ver genoeg.

En het ging prima de eerste twee uur. Maar rond de middag voelde ik het al gebeuren. Ik kreeg inderdaad een “klopke” onderweg. Je moet weten dat ik nooit vroeg slapen ga, ergens tussen elf en middernacht zoek ik meestal mijn bed op, maar dat hou ik enkel vol doordat ik bijna elke dag een siësta van een dik uur inlas. En mijn lichaam had blijkbaar ook op dat middagdutje gerekend, want toen ik rond één uur op de fameuze Périphérique van Parijs reed, voelde ik me zo moe dat ik werkelijk moest vechten tegen de slaap.

Je kunt dan je raam openzetten, kauwgum kauwen, liedjes zingen, heen en weer schuiven op je autostoel, de radio super hard zetten, telefoontjes doen, knijpen in je wangen, water drinken, cola light, iets knabbelen, enzovoort, maar eigenlijk zijn dat lapmiddelen. Er is maar één ding dat echt helpt bij mij: langs de kant gaan staan en een powernap doen. Gewoon: mijn auto op een parking zetten, in die van mij is veel plek achterin, dus leg ik mij daar even, en ik doe een klein maar krachtig dutje. En dat heb ik dus gedaan ook gisteren. Er was geen andere optie. Een kwartiertje heb ik geslapen op de achterbank. En ik voelde mij als herboren, en kon de verdere rit van 200 kilometer weer aan.

Ik poste een filmpje op Instagram van mijn kleine siësta op de achterbank. En veel mensen zeiden mij: slim hoor, je moet altijd naar je lichaam luisteren. Maar enkele mensen stuurden ook dingen als “waar ben jij nu zo moe van, van een beetje radiomaken?” of “ik rij altijd zonder stoppen naar de Provence” en eentje stuurde me zelfs: “mietje”. Die laatste was trouwens een beroepschauffeur die het blijkbaar nogal zwak van me vond en absoluut niet cool dat ik na een kleine drie uur rijden al langs de kant van de weg moest staan slapen.

Ik moet eerlijk zijn: dat snap ik dus niet. Laat iedereen z’n vakantie toch beleven zoals die zelf wil. Meer nog: iedereen zou het precies moeten doen zoals ik. Ben je moe achter het stuur, stop dan, en doe gewoon een powernap, zeker als je alleen rijd en niemand het een uurtje van je over kan nemen. Slaap net zolang tot je weer opgekikkerd bent, en er weer tegen kunt. Vakantie is geen race. Niet tegen de klok, en niet tegen jezelf. Beter even dutten, of een koffietje drinken, even rondwandelen, dan vechten tegen de slaap. Want wanneer je echt indommelt achter het stuur, kunnen de gevolgen verschrikkelijk zijn. Voor jezelf, èn voor andere mensen rondom jou.

Daarom ben ik graag “een mietje” als het hierover gaat. En ik hoop dat jij ook zo’n slim mietje bent. Iemand die beseft dat verder rijden wanneer je tegen de slaap vecht, net zo erg is als rijden onder invloed van alcohol. Dat doe je niet. Neem je tijd straks wanneer je op reis vertrekt. Rust als het kan op voorhand al goed uit, maar gebruik zeker onderweg je gezond verstand. Je vakantie begint zodra je de wagen instapt, en de klok die vergeet je maar beter onderweg. Je hebt nog een hele vakantie voor de boeg, en vooral: nog een heel leven. Dat kan zomaar voorbij zijn wanneer je in slaap valt onderweg. Fijne vakantie, beste mietje!