Weet je waarom ik zo’n korte, maar krachtige slaper ben? #collab

Wanneer je gezond en gelukkig door het leven wil gaan is het belangrijk om veel te bewegen, goed en gezond te eten, veel water te drinken, en te zorgen voor een goede nachtrust. Maar ik moet toegeven, ik heb zelf een zeer speciaal slaapritme. Ik slaap namelijk elke dag in twee etappes. Doordat ik de ochtendshow presenteer op Joe moet ik elke dag om 4 uur mijn nest uit. Dat is voor de meesten onder jullie “in het midden van de nacht”. Voor mij valt dat best mee, want ik ben een echt ochtendmens. Maar ik ben ook een avondmens. Dus ik ga zelden voor halftwaalf slapen.

Nu kom ik gelukkig toe met weinig slaap, maar een kleine vier uur is natuurlijk voor elke mens een tikje te weinig. Gelukkig slaap ik bijna altijd erg diep en goed. En ik ben ook wel de zelfverklaarde “wereldkampioen siësta”. Elke middag kruip ik mijn bed in en slaap ik, soms dieper dan ’s nachts zelfs. En er staat meestal geen timing op mijn middagdutjes. Soms heb ik maar een kwartiertje nodig. Word ik wakker, dan sta ik op. Soms slaap ik een dikke twee uur. En zo hou ik het vol. Door mijn korte nachten te combineren met elke dag een goede siësta.

Maar het is ook super belangrijk om in een goed bed te slapen en wij doen dat in een uitstekend bed van het Belgische Beka. Voor mij zijn dat oprecht de beste bedden van de wereld, en ik wil nooit nog een ander bed. Dat is zo gekomen. Het was 2001. Ik was 28 en ik had net mijn eerste flat gekocht. Een ruwe loft in Brussel met een vloer van gietbeton en bakstenen muren. Best cool was dat. Het was een flinke investering voor de jonge radiomaker die ik toen was. Ik had net de overstap gemaakt van Radio Donna naar de nieuwe zender Qmusic waar ik samen met Erwin Deckers een ochtendshow maakte tussen zes en negen. Zo’n loft in een heerlijke multiculturele buurt met zalige restaurants en authentieke winkeltjes was echt een droom om in te leven.

Ik was niet zo veeleisend, en had dus eigenlijk alles om mij gelukkig te voelen. Behalve een goed bed. Bedden kosten veel geld, dacht ik, en ach, ik had toch een matras? Die lag gewoon op de grond. Zonder lattenbodem of iets. Zomaar op het koude gietbeton. Ik vond dat wel chique. Bohemien. Enfin. Ik zag er geen graten in. Een bed, dat zou ik later wel eens kopen, als ik wat gespaard had. Ik ging ’s avonds wel op restaurant, dronk een glas, sliep kort maar krachtig, en om vijf uur ’s ochtends arriveerde ik in de radiostudio’s. Heerlijk.

Maar ook al ben ik van nature dus een goede slaper, de nacht zo op een afgeleefde matras op de grond doorbrengen, omringd door al het stof dat danste over het gietbeton en met een spinnende kat die mijn buik als hoofdkussen gebruikte, bleek toch maar tijdelijk een goed idee. Ik sliep minder vast dan ik dacht, de wekker deed me altijd pijn, mijn onderrug deed al snel zeer, en ik had ook voortdurend keelontstekingen. Wellicht van dat slapen op de koude vloer.

En toen ik weer eens verkouden en met een zere rug in Vilvoorde aankwam, zei mijn ochtendcollega Erwin: “koop nu toch eens een deftig bed man”. Hij had natuurlijk gelijk. Goed slapen is echt zo belangrijk. Voor iedereen. Maar zeker als je door ochtendshows en nachtelijke dj-sets in het weekend je bioritme toch wel flink onder druk zet. Dan is een matras op de grond echt geen goed idee. De rest is geschiedenis. Ik kocht een bed. Een goed bed. Van Beka. En dat bed heb ik tot op vandaag. Ik kan er echt geen afscheid van nemen. Waar ik ook ga in de wereld, in welke luxebedden in welke hotels ik ook slaap, dat bed uit 2003 gaat nog altijd mee. Ik slaap er echt belachelijk goed in.

Ik meen het: een degelijk bed is gewoon de beste investering die je maar kunt doen. Want de uren die je slaapt en dus heerlijk recupereert, zorgen er gewoon voor dat je het drukke leven overdag ook aankunt. “Jij bent nooit chagrijnig op de radio, en je klinkt nooit moe,” hoor ik zo vaak. En eigenlijk is dat waar. Ik slaap gewoon als de beste. En daarom sta ik elke dag uitgerust en goedgezind op. En dat is nodig om alle luisteraars goedgezind wakker te maken. Ook zij die in slechtere bedden slapen of met het verkeerde been eruit springen …

Daarom hebben we dus een Beka bed in Lochristi, en we hebben er trouwens ook twee staan in de logeerkamers. Er zijn voorlopig nog geen vrienden komen logeren, maar ik kijk er echt naar uit om de eerste gasten op bezoek te hebben na de lockdown, en ik weet zeker dat ze net als wij zullen slapen als rozen.