Wijnen? Is dat een werkwoord? Blijkbaar tegenwoordig wel.

Vreemd, maar ik zie het sinds een tijdje constant opduiken op de sociale media. Wanneer mensen een glaasje wijn drinken, dan gebruiken ze tegenwoordig vaak de hashtag #wijnen Nu dacht ik eerst dat ze daarmee bedoelden: “wijnen” als in “meervoud van wijn”. Maar dat blijkt dus verkeerd te zijn. Want ik hoor het ze zelfs zeggen in hun stories op Instagram: “voilà, bijna middag, tijd om lekker te wijnen“. Of: “druk weekje geweest, maar vanavond ga ik eens lekker wijnen met de vriendinnetjes.”

Ik snapte er niks van. Zoals ik wel vaker bepaalde uitspraken en taalgebruik op sociale media nauwelijks begrijp. Maar toen ik even zocht waar die term en het gebruik van “wijnen” als werkwoord precies vandaan kwam, vond ik het al snel op het internet. Het komt blijkbaar uit het Nederlandse reality TV-programma “Chateau Meiland”, dat bij onze Noorderburen ontzettend populair was. De flamboyante Martien Meiland die met z’n familie in een Frans kasteel woont, verzon de term “wijnen” blijkbaar. Hij houdt wel van een goed glas, en wanneer het volgens hem tijd is om te aperitieven dan roept hij dus “wijnen”.

Ik ben trouwens een half jaar achter, want de trend is op sociale media blijkbaar al populair sinds juli. Kijk, zo zie je maar. Ach, ik ga voorlopig deze modieuze taal maar aan mijn neus voorbij laten gaan. Ik drink wel een glas. En in mijn kelder liggen er veel wijnen. Om te klinken en te degusteren. Niet om te wijnen. Want van te veel wijnen moet ik teveel wateren (dat laatste is trouwens wel een werkwoord, en wil vooral niet zeggen: water drinken)