Veel commotie rond een Facebookpost van topchocolatier Dominique Persoone deze week. Hij plaatste namelijk de beelden online van een vrouw die in zijn winkel voor 80 euro chocolade gestolen had.
Persoone had er echt schoon genoeg van. Er wordt immers zo vaak gestolen in zijn winkels van The Chocolate Line, dat deze nieuwe diefstal, die hij dus duidelijk had kunnen vastleggen met z’n bewakingscamera’s, voor hem de druppel was die de emmer deed overlopen. Dus dacht hij: ik gooi de beelden online.
Maar dat kan natuurlijk niet. Mag ook niet. We mogen zelf eigenlijk geen politieagent of rechter spelen, de privacyregels zijn daar redelijk duidelijk over. Iemand afficheren als dief op zo’n populair sociaal medium als Facebook is not done. Volgens de wet. Je kunt er blijkbaar zelfs een boete van 2000 tot 160000 euro voor krijgen.
Dat weet Persoone zelf ook wel. Maar hij zegt dat z’n actie bewust is. Hij heeft er schoon genoeg van dat hij als ondernemer zo vaak bestolen wordt, en neemt het de regering en de overheid kwalijk dat ze de ondernemer hierin te weinig steunen, en de dief soms meer rechten geven dan het slachtoffer.
Ik ben ervan overtuigd dat de grote meerderheid van de mensen veel begrip heeft voor deze actie, ook al mag ze strikt genomen niet. Bestolen worden is echt verschrikkelijk en je voelt je zo machteloos. Ik sta dus volledig achter Dominique. De dievegge werd na het posten van het filmpje trouwens herkend door klanten, en Dominique weet nu wie ze is. Goed zo.
Toch hoop ik oprecht dat de dievegge en niet Dominique zelf vervolgd wordt. Een goede vriend van me heeft immers ooit een werknemer duidelijk kunnen betrappen op veelvuldige diefstal, maar heeft ondanks verpletterend bewijsmateriaal voor de rechtbank ongelijk gekregen omdat de vrouw niet wist dat haar baas haar filmde op het werk. En dat mag niet. Gevolg: bewijmateriaal was niet geldig. Zeer frustrerend allemaal. Wellicht zal men Dominique deze “inbreuk” wel vergeven, en dat zou maar logisch zijn ook, maar je weet hier maar nooit…
Ja, we wonen in een apenland, met rare wetten en regels… Ik hoop dus oprecht dat Dominique gehoor krijgt bij de overheid. Al vrees ik ervoor, ze moeten wellicht eerst nog wat ruzie maken over niet bindende internationale verdragen waar de burger nauwelijks wakker van ligt.
Oké, dat is misschien wat kort door de bocht. Maar laat me uitleggen waarom ik dat zeg. Jaren geleden, toen ik nog meer dan 110 kilo woog, zijn we eens in de lente op reis gegaan naar Japan … Lees meer
Misschien heeft het met de leeftijd te maken. Hoe ouder ik word, hoe meer ik hou van gewone kost. Niet dat ik plots mijn liefde voor gastronomie kwijt ben, verre van … Lees meer
Zoals jullie weten ben ik heel vaak in Barcelona. Ik heb er ook mijn reisgids Mijn Barcelona over geschreven, die nog steeds te koop is op www.mijnbarcelona … Lees meer
Ik geef het toe: af en toe een beetje stout zijn kan geen kwaad. Maar vandaag heb ik het niet over ondeugend gedrag, wel over het bier. Stout is een donkere biersoort met een volle, geroosterde smaak die doet denken aan koffie, cacao en pure chocolade … Lees meer
Ik krijg af en toe de vraag van een journalist: wat zou jij eten als het je laatste avondmaal zou zijn?Ik vind dat eigenlijk een bijzondere gedachte, want ik hoop zo ontzettend hard dat ik op een dag gewoon rustig mag vertrekken in mijn slaap … Lees meer
4 november is officieel “Candy Day”, of gewoon: snoepjesdag. Het idee is dat zoetigheden die dag eens goed gevierd mogen worden. Snoep bestaat al waanzinnig lang … Lees meer
Ik krijg er vaak opmerkingen over, soms plagerig, soms verbaasd. Mensen die op sociale media zien dat ik op vakantie in Barcelona al om zes uur in de gym sta te sporten, vragen me geregeld of ik niet helemaal gestoord ben … Lees meer
Vandaag las ik in de krant dat steeds meer warme bakkers vrouw zijn. En eerlijk, dat vond ik een heerlijk bericht. Een beetje onverwacht misschien, maar tegelijk ook heel logisch als je erover nadenkt … Lees meer