Zo ziet heerlijk èn afschuwelijk vliegtuigeten er uit

Vliegtuigeten, het is iets speciaals. Op korte vluchten vind ik het gewoon niet nodig dat er eten wordt geserveerd. Vroeger werd zelfs dan een klein hapje voorzien, en dat is sympathiek, maar het hoeft voor mij niet. Op de vlucht naar Barcelona van Brussels Airlines, die ik dus erg vaak neem, kun je sinds een tijdje broodjes en slaatjes van Foodmakers kopen, en die zijn echt prima. Maar als je het vooruitzicht hebt op een stad vol heerlijke tapas, dan laat je het betalende karretje meestal gewoon passeren.

Het wordt natuurlijk helemaal iets anders wanneer je echt ver vliegen moet, naar Amerika bijvoorbeeld of naar Azië zoals wij (tot we een flat kochten in Barcelona) vroeger vaak deden. Dat zijn echt lange vluchten en dan wil je onderweg wel iets lekkers eten. Mijn ervaring is dat vliegtuigmaaltijden erg uiteenlopend kunnen zijn van kwaliteit. Sommige maatschappijen maken er echt een erezaak van om smakelijke maaltijden aan te bieden, bij andere is het echt huilen met de pet op. De opgewarmde prak die je bij sommige Amerikaanse maatschappijen geserveerd krijgt is echt niet te vreten.

Het is ook niet makkelijk om lekkere maaltijden klaar te maken aan boord van een vliegtuig. Door de grote hoogte en de lagere druk in de cabines veranderen je smaakervaringen compleet. De combinatie van droge lucht en lage druk zorgt ervoor dat onze smaak met 30 procent daalt. En de vochtigheidsgraad is ook veel lager, waardoor we ook veel smaak verliezen. Maaltijden moeten daarom sappiger, vochtiger, en meer gekruid worden klaargemaakt. En het feit dat alle (diepgevroren) maaltijden samen moeten opgewarmd worden aan boord maakt het ook echt niet makkelijker om echt smakelijke maaltijden te creëren voor in vliegtuigen. Plus: in de gerechten mogen geen botjes of graten zitten, en de smaak moet zo universeel mogelijk zijn om geen enkele passagier te bruskeren. En dan speelt de financiële kant ook nog mee: eten aan boord mag niet te duur zijn om te bereiden, want luchtvaartmaatschappijen moeten op zoveel zaken besparen.

Ik moet toegeven dat ik op bepaalde businessvluchten vroeger wel al fantastisch lekker gegeten heb, en bij sommige luchtvaartmaatschappijen zijn de wijnen ook echt super. Brussels Airlines doet dat prima, tegenwoordig krijg je op de lang afstandsvluchten van hen maaltijden geserveerd die door Thierry Theys zijn gecreëerd, de chef van Nuance in Duffel. British Airways doet het ook helemaal niet slecht. Maar de topper was voor ons toch Singapore Airlines. Onderweg naar Nieuw-Zeeland kregen we werkelijk prrachtige gerechten geserveerd door ontzettend professioneel personeel.

Nu ik vlieg niet zo vaak meer zo ver, dus ik kan moeilijk vergelijken of tips geven. Behalve deze gouden tip dan: als er één Instagramaccount is dat je echt volgen moet is het wel deze: @airplanefoodselfie Je kunt de foto’s van je maaltijden aan boord doorsturen naar deze account, samen met de details van je vlucht. En de bezoekers van het profiel kunnen dan punten geven, van één tot tien. En zo ontstaat er een soort van ranking. Met een korreltje zout te nemen (zoals de meeste maaktijden in vliegtuigen) maar wel boeiend om eens te bezoeken als je een vlucht geboekt hebt of boeken moet, en het gastronomische aspect voor jou toch een (kleine) rol speelt in je keuze.

Je zult er het verschil heel duidelijk zien tussen de ongelofelijke chique maaltijden die de passagiers in eerste klasse krijgen, en de typische maaltijden in economie. En je zult het verschil zien tussen de verschillende vliegtuigmaatschappijen en de (culinaire) cultuur waaruit ze komen. Scandinavische maatschappijen bieden uiteraard totaal andere gerechten aan dan pakweg Indische, maar het is heerlijk om er even rond te neuzen! Doen! Het is een topaccount om te volgen.