EXCUSES AAN DE HARDWERKENDE BOEREN DIE ZICH GEKWETST VOELEN

Mijn column met als titel ‘de vleessector is rot’ heeft het voorbije weekend massa’s reacties uitgelokt. Ik hield daarin een pleidooi voor een grote opkuis binnen de sector. Niet tegen de consumptie van vlees, want ik blijf persoonlijk ook een vleesliefhebber, en ik vind het eten van dieren een ethische keuze die elke mens individueel moet maken. Wel zeg ik dat allerlei charlatans de sector kapot dreigen te maken. Dierenrechten moeten gerespecteerd worden. Zowel bij de kwekers als in de slachthuizen. En het recht van ons, consumenten, op correct en kwalitatief vlees moet ook gevrijwaard worden. De mensen die correct met hun vak bezig zijn, zoals het grootste deel van de landbouwers en de slagers, verdienen het dat zij die de stiel bezoedelen en de sector een “rot” imago geven, gebannen worden. En dat verdienen wij als consument ook. Ik dacht dat ik die nuances genoeg benadrukt had.

Veel beenhouwers en landbouwers hebben mij gelijk gegeven. Ook vleeshandelaren die anoniem willen blijven zeggen me dat ik de waarheid schreef, en met meer nuance dan vele andere journalisten die vaak pleiten tegen alle vleesconsumptie. Deze mensen die ter goedertrouw hun werk doen vinden evenzeer dat de sector gezuiverd moet worden van zij die omwille van puur geldgewin het spel niet zuiver spelen, dieren mishandelen, of zoals in het geval van het slachthuis in Bastogne overduidelijk rot vlees toch proberen te verkopen. Toch zijn enkele volgers van deze foodblog behoorlijk boos op mij of ontgoocheld. Vooral de titel “de vleessector is rot” heeft hen pijn gedaan.

Marc schreef: “Sorry Sven, maar ik had van een verstandige mens als jou toch wat meer nuance verwacht. Je bent in je stuk gematigder dan in de titel, toegegeven. Maar wij moeten als beenhouwer al zo hard vechten tegen zoveel vooroordelen, en als zelfs Bourgondiër als jij nu al onze ganse sector rot beginnen noemen, sorry Sven, maar dat schiet mij toch wat in het verkeerde keelgat. Mogen wij ook nog onze boterham verdienen met eerlijk werken? Door triestige titels als dat (en de mensen lezen geen ganse artikels, dat weet jij ook) krijgen wij nog maar een keer een slechte naam. Ik weet dat je het zo niet bedoelt, maar denk in het vervolg twee keer na voor je zoiets de wereld instuurt, het zijn super moeilijke tijden voor de hardwerkende slagers en boeren.”

En van Heidi kreeg ik dit bericht: “Dag Sven, juist jouw column geschreven dat vlees rot is. Mijn haar kwam recht, zoiets had ik niet verwacht van jou. Je betrekt er zelfs de producent (de boer zelf) bij wat ik niet kunnen vind. Het is zo al moeilijk door de schandalen die gebeuren in slachthuizen en verwerkingsbedrijven om het hoofd boven water te houden. Maar wie u niet vernoemt is de consument die alleen maar zo goedkoop mogelijk vlees wilt. Moesten zij meer respect hebben voor een goed stukje vlees en er ook voor bereid zijn er wat meer voor te betalen dan zouden die wantoestanden niet of toch veel minder gebeuren. De vleesindustrie verdient niet minder maar de landbouwer krijgt steeds minder voor zijn dieren die hij verkoopt en met respect voor dierenwelzijn kweekt.”

Mijn excuses aan zij die het gevoel hebben dat ik hen in de steek laat, want het omgekeerde was de bedoeling. Ja, de titel was wat scherp gesteld, toegegeven. Maar gezien de vele (vooral positieve, maar inderdaad ook negatieve) reacties die ik kreeg, raakte ik wel een gevoelige snaar. Het is net omdat ik hoop dat de malafide charlatans eruit gaan, of hun gedrag grondig bijsturen dat ik dit stuk schreef. En ja, wij consumenten hebben ook boter op het hoofd, wanneer we enkel spotgoedkoop vlees willen. En neen, ik eet niet enkel wagyu zoals iemand suggereerde. Dat ik eet ik eigenlijk zelden of nooit, omdat het veel te duur is en er bij ons veel slimmere alternatieven zijn. Er zijn inderdaad prachtige producten van mooie Belgische rassen van hardwerkende landbouwers verkrijgbaar die mijn voorkeur wegdragen wanneer ik een mooi stukje vlees wil eten.

Nogmaals: de overgrote meerderheid van de landbouwers, vleeshandelaren en slagers leveren inderdaad prachtig werk, en die mensen moeten ook eerlijk en goed betaald worden voor hun inspanningen. Mijn column was absoluut geen pleidooi tegen hen, maar net voor hen. Ik wil het kind absoluut niet met het badwater weggieten, integendeel. Maar ik wil ook echt niet dat deze hardwerkende correcte mensen verdrinken in het gesjoemel van de charlatans omdat ze blind zijn voor wat er rond hen gebeurt. Daarom schreef ik mijn column. En zou ik hem wellicht opnieuw schrijven, even duidelijk en gemeend. Misschien met iets meer nuance in de titel. En met een extra alinea waarin ik zij die correct in de sector omgaan nogmaals een pluim geef en een extra steuntje in de rug. Bij deze…