Ze zullen meestal wel proberen om je goed te bedienen en het naar je zin te maken. Maar er zijn wel degelijk verschillende gedragingen van klanten waar garçons lastig van worden. Ik zet ze graag eens voor je op een rijtje, zodat je er een beetje rekening kunt mee houden.
Dat is voor de obers heel irritant. Vaak zijn tafels gereserveerd. Soms gaan mensen met z’n twee aan tafels voor vier zitten. Wacht even. Je wordt snel geholpen! Laat de ober jou een plaats geven.
Obers zien zoveel mensen passeren in een restaurant. Maar sommige klanten verwachten blijkbaar een persoonlijke service en willen altijd dezelfde tafel of snappen niet dat de ober zich niet meer herinneren kan dat je dat soort water wil of dat soort gerechten. “Je weet toch dat ik m’n steak à point wil”? Neen, dat weet de ober niet meer, hij is geen wandelende encyclopedie.
Sommige restaurants zetten zelfs expliciet op de kaart: groepen van meer dan zes moeten een menu nemen of maximum vier verschillende gerechten. Het is zo vervelend als een hele grote groep allemaal verschillende dingen wil eten.
Sommige klanten doen er uren over om te beslissen wat ze willen eten. Ze twijfelen. Ze blijven maar raad vragen. Ze veranderen van mening. Make up your mind. Er zijn nog klanten.
Sommige klanten willen gewoon elk gerecht aangepast zien. Soms omdat ze (al dan niet verzonnen) allergieën hebben. Soms omdat ze bepaalde dingen minder lusten. Maar het is een ramp voor een ober om al die aanpassingen te noteren, en in de keuken zal er ook niet gelachen worden.
Sommige mensen hebben blijkbaar de gewoonte om eten terug te sturen als ze het niet lekker vinden en dan nadien te zeggen: sorry, ik ben allergisch. Doe dat niet.
Hatelijk voor bedienend personeel: een tafeltje dat uren na sluitingstijd blijft plakken. Ze verdienen nog nauwelijks iets aan je maar moeten wel blijven wachten. Die mensen hebben ook een privéleven. Ga thuis nog iets drinken. Of op café.
Dat vinden mensen in de bediening echt hatelijk. Het zijn geen hondjes die je naar je tafel roept. Ook met de vingers knipperen wordt niet gewaardeerd. Daar krijgen obers echt stress van. Doe beleefd.
Sommige klanten raken de obers aan bij de arm of zo. Doe dat niet. Ze vinden dat niet aangenaam. Voor fysiek contact moet je naar andere etablissementen.
Obers serveren je je eten. Het zijn geen huisslaafjes die je moet afblaffen of voortdurend voor het minste heen- en weer kunt laten lopen. Heb respect voor hun werk.
Je kinderen laten rondrennen op restaurant is irritant voor de andere gasten, maar ook voor het bedienend personeel. Wanneer obers met plateau’s vol gerechten rondwandelen en je kinderen lopen rond, dan is dat gewoon erg lastig werken voor hen.
Sommige klanten denken dat obers ook psychologen zijn, beroepsluisteraars of vrienden. Dat zijn ze natuurlijk niet. Laat die mensen hun werk doen, en hou ze niet voortdurend aan het lijntje.
Nogal wat obers gaven aan dat de smartphones echt een pest zijn op restaurant. Ik moet bekennen: ik zit er ook vaak op te tokkelen. En ik weet niet zo goed waarom het bedienend personeel dat zo storend vindt. Maar ze zeggen: je hebt geen respect voor mijn werk en dat van de chef als je constant op die telefoon aan het tikken bent. Tsja.
Auwch. Da’s een gevoelige. Want het omgekeerde is ook waar. Wanneer een wijn verkurkt is, dan proef ik dat. Remember die keer in Moments in Barcelona dat ik daar een lange discussie over had met de vrouwelijke sommelier. Wel sommige obers zeggen: wij zijn opgeleid voor dat soort dingen, respecteer onze kennis, en doe niet alsof jij de grote kenner bent. Ik ben het daar toch niet helemaal mee eens vrees ik. Maar het is wel een irritatie bij obers.
Volgens sommige obers is het echt schandalig hoe mensen hun tafel achterlaten. Papiertjes van de suiker in halve kopjes koffie duwen. De tafel bevlekken van boven tot onder. Soms zijn er kinderen die hebben zitten tekenen en de helft van het tafellaken hebben beklad. Hou het een beetje netjes.
Kan gebeuren dat iets gebroken raakt. Een glas. Een bordje. Zeg dat dan gewoon.
Suikertjes. Chocolaatjes. Melkjes. Broodjes. Soms ook lepels en vorken. Messen. Servetten. Niet normaal wat er allemaal gestolen wordt in een restaurant. “Ik heb er toch voor betaald?” zeggen dametjes die alle suikertjes in de sjakosj laten glijden dan. Mja. Maar toch echt niet voor dat bestek. Niet normaal hoeveel er verdwijnt in restaurants blijkbaar.
Een fooi is fijn maar dat hoeft niet per se. Maar een dank u wel kan nooit kwaad. Verdwijnen als een dief in de nacht is gewoon niet hoffelijk.
Wanneer iets niet is zoals je het wil, zeg dat dan meteen. Dan kunnen obers proberen een oplossing te zoeken. Elke klant heeft andere wensen. Maar zwijgen en nadien hele epistels schrijven op social media of recensie-sites is gewoon niet netjes.
Last but not least. Een beetje tipsy is niet erg. Maar sommige klanten zijn gruwelijk wanneer ze gedronken hebben. Ze worden luidruchtig. Ze worden vervelend. Ze eisen vanalles. Eigenlijk doen ze in meerdere of mindere mate de vorige 19 dingen fout. Echt: dronken mensen, dat vinden obers misschien wel de grootste ellende.
Er zijn weinig dingen waar je werkelijk niks aan kunt veranderen. Je kunt je geluk een beetje maken, en je succes ook, maar het weer, daar kan geen mens iets aan doen … Lees meer
Onze reis naar India zit er op. Ik wil meteen met de deur in huis vallen: ik ben erg dankbaar. Dankbaar voor zoveel indrukwekkende impressies, voor zoveel schitterende ervaringen, voor zoveel dingen die ik weer heb bijgeleerd … Lees meer
Sinds het begin van de kerstvakantie ben ik begonnen aan het boek dat ik al lang heb aangekondigd, en waar blijkbaar veel mensen zitten op te wachten. Eindelijk is het zover: Mijn “Barcelona boek” komt er aan … Lees meer
Ik vind oesters best lekker, maar in tegenstelling tot de echt fanatieke liefhebbers ga ik er geen dozijn binnenspelen. Geef me er zes rauw op ijs en ik ben al meer dan gelukkig … Lees meer
8 januari gluten free day. Gluten zijn de paria’s van het hedendaagse dieet. Een tijdje geleden lazen we in de pers zelfs dat onze Belgische koning Filip zoveel mogelijk glutenvrij eet … Lees meer
Tempura is een Japanse kooktechniek waarbij lekkere ingrediënten, meestal zeevruchten of groenten, in een licht beslag worden gedoopt en vervolgens gefrituurd … Lees meer
Zelf slagroom maken is het makkelijkste wat er is. Ik doe het zelf vaak, omdat ik ook heel graag roomijs maak, en dat natuurlijk heerlijk is wanneer je dat serveert met een warme chocoladesaus en zelf geklopte slagroom … Lees meer
Over exact twee maand is het… 14 februari. Dan is het Valentijn. Het feest van de liefde. Maar zoveel mensen vinden dat een commercieel gedoe en zien het niet zitten om dan het verplichte romantische nummertje op te voeren … Lees meer