Moments, Carmen Ruscalleda in Barcelona

Foto: Would Be Chef

Moments in het Mandarin Oriental op de machtige Passeig de Gracia is één van de bekendere sterrenrestaurants in Barcelona. Het is Raül Balam, de zoon van de bekende driesterrenchef Carmen Ruscalleda die er al jaren de chef is. Bij Ruscalleda gingen we al een paar keer eten in Sant Pau, haar geweldige restaurant in Sant Pol De Mar, op een goed half uurtje van Barcelona, en dat waren keer op keer heerlijke avonden.

Dat iconische restaurant is jammer genoeg deze week voorgoed gesloten omdat de chef zich meer wil concentreren op haar restaurant in Tokyo, en op dat van haar zoon in Barcelona, Moments dus. En dat is goed nieuws. Want eerlijk gezegd: we hebben in Barcelona in Moments in het verleden al erg goed gegeten, maar soms viel het ons ook wel wat tegen. Maar nu zie en proef je in elk gerechtje dat je krijgt dat de grootste vrouwelijke chef van Spanje haar zoon of fantastisch bijstaat, of goed weet uit te dagen.

Het degustatiemenu was helemaal rond opera opgebouwd. Ruscalleda doet dat altijd: ze kiest een thema en crëert het volledige menu daar dan omheen. Zo aten we in Sant Pau een menu dat op tropische kruiden was gebaseerd, en eentje dat helemaal rond internationale dansen was opgebouwd. Maar in Moments draaide alles dus rond opera, en dat boeide mij wel. Je zou het misschien niet vermoeden met mijn voorliefde voor foute muziek, maar ik ga erg graag naar de opera en luister er ook graag naar. Ook al ben ik eerder liefhebber dan grote kenner.

Hoe kun je gerechten linken aan opera, vraag je je misschien af. Bij het enige gerecht was de link al wat verder gezocht dan bij de andere. Het eerste gerecht was bijvoorbeeld “Liceu” genoemd naar de beroemde opera van Barcelona. We kregen een fluwelen koude soep met daarop een langwerpige toast gevuld met kabeljauw die de Ramblas moest voorstellen, en exact waar je de Liceu vinden kunt op de Ramblas was een puntje van zwarte olijf geplaatst. Goed gevonden.

Het tweede gerecht was genoemd naar L’ Oca Del Cairo, een opera van Mozart die nooit afgeraakt is en dat werd dan weer uitgebeeld met een kroket “die nooit afgeraakt was”… de panko was los van de vulling gebleven op het bordje. En zo ging het de hele maaltijd door. Het gerecht genoemd naar Maria Callas had prachtige gamba’s in de hoofdrol: de prima donna’s van de zee… net zoals la callas de prima donna van de operawereld. Je vindt het vermoeiend en vergezocht, of net entertainend. Wij vonden het echt leuk. En lekker ook. Kijk maar eens naar de gerechten en de foto’s hieronder.

Enig minpuntje: de vrouwelijke sommelier die ons overigens uitstekend bediende en goede aangepaste wijnen serveerde, deed één dingetje dat minder leuk was. Toen ik bij één wijn duidelijk kurksmaak proefde, en haar daar attent op maakte, proefde ze zelf even en zei “dat er niks aan de hand was” en dat “de flessen allemaal verschillend smaken”. Het deed me wat twijfelen. Maar toen ze vervolgens een tweede fles openmaakte werd heel erg duidelijk hoe de wijn hoorde te smaken: fantastisch. Die eerste fles was wel degelijk verkurkt. Ze verving het glas keurig, en met de glimlach. Maar ze bleef wel volhouden dat er met de eerste fles echt niks aan de hand was. Jammer, want de kurksmaak was echt storend, en duidelijk. En zelfs als dat niet het geval was geweest kun je de klant toch beter gelijk geven of zwijgen, maar hem een slecht gevoel geven is gewoon niet zo fijn en slim. Los daarvan: prima bediening. En goede wijnen ook.

Maar ik onhoud toch vooral dit goede nieuws: het was een heerlijke avond. De keuken stond bijna op hetzelfde hoge niveau als in Sant Pau. En dat is dan wel weer leuk: voor het vroegere restaurant van Carmen Ruscalleda moesten we toch een dik half uur met de taxi rijden, nu wandelen we gewoon heen en terug. Gelukkig en voldaan. De twee sterren zijn dus echt wel verdiend. Ik kan je een etentje hier warm aanbevelen.

Hier zie je het hele menu dat we aten…