Het eerste restaurant waar ik heen wil na de lockdown!

Ik werd deze week gebeld door een journalist die wat vraagjes had over hoe ik deze lockdown beleef. Of ik meer kook bijvoorbeeld? Het antwoord is: ja!. Want nu kook ik soms twee keer per dag. Een slaatje of een ander licht lunchgerecht, en dan een specialer avondmaal. En op restaurant gaan zit er al helemaal niet in. Dus ik kook nog meer dan anders. Er werd mij ook gevraagd of ik de situatie waarin we zitten beu ben of net bevrijdend vind. Sommige mensen genieten namelijk van deze “tragere manier van leven”. Daar kan ik kort op antwoorden: we maken het beste van de situatie zoals ze is, maar het mag van mij wel ophouden.

En toen kwam de vraag: naar welk restaurant wil je als eerste gaan eten, als het weer mag. En eerlijk: daar moest ik niet al te lang op antwoorden. Ik wil niet per se naar een één, twee of drie sterrenrestaurant, ook al heb ik daar natuurlijk wel zin in. Maar ik wil eerst naar Trattoria 2000 gaan, de Italiaan vlakbij ons. Waarom? Dat is nu al bijna 14 jaar ons stamrestaurant. Sinds we in Rijmenam wonen ga ik er minstens één keer per week eten, en soms ook meer. Het eten is er lekker, het is vlakbij, en de uitbaters zijn gewoon super gezellige mensen.

En ik heb nog een extra reden. Intussen zijn ze keihard aan het werken aan ons nieuwe huis in Lochristi, en in principe zal dat begin juli af zijn, en dan verhuizen we. Dan laat ik de streek waar ik nu woon achter. Dan neem ik afscheid van de buren, van vrienden die dichtbij wonen, van mijn favoriete bloemenwinkel, mijn groentenboer, mijn slager, mijn bakker. En dan zal ik ook op zoek moeten naar een nieuw stamrestaurant. Iets zoals Trattoria, maar dan dichterbij, even gezellig, even lekker.

En dus wou ik de laatste maanden dat we hier woonden nog minstens elke week één keer goed gaan eten bij Trattoria 2000. Dat lukt nu niet meer. Ja, ik haal nog wel pizza’s af en zo, en dat is fijn, maar elke keer zegt Antonella als ze m’n bestelling met haar handschoentjes overhandigt, hoe zeer ze me zal missen als ik verhuis. Dus please: van zodra de horeca weer open is, wil ik op veilige afstand op het terras bij Trattoria mijn filet pure pizzaïola gaan eten met lekkere pasta en een wijntje. Om te klinken op het leven en de “bevrijding”. Voor ik afscheid neem van deze mooie streek.