Het Laatste Avondmaal van Stan Van Samang

Een nieuwe rubriek op zondag. De laatste dag van de week is voor mij een ideale dag om even stil te staan bij het leven. Hoe mooi het wel niet is. En ook hoe vergankelijk het tegelijk ook blijft. Het is ook een dag waarop veel families bij elkaar komen, een goed glas wijn drinken, en gezellig bijpraten. En als we bij onze ouders op bezoek gaan is de zondag ook vaak de dag waarop we nog eens de klassiekers uit onze moeders en grootmoeders keuken mogen proeven.

Daarom is de zondag voor mij de ideale dag voor deze rubriek. Je moet even stilstaan, even nadenken: wat is het laatste gerecht dat je proeven wil als je zou mogen kiezen. Is dat kreeft of kaviaar? Is dat een gerecht dat je ooit in een duur restaurant hebt gegeten? Of ga je misschien net voor iets simpel? Een stukje kaas met brood? Of een gerecht dat je moeder altijd maakte?

De eerste gast in onze rubriek was vorige zondag Stan Van Samang. Stan is de sympathieke acteur en zanger die door Vlaanderen al jaren op handen wordt gedragen. Met “Studio Stan” heeft hij sinds deze week op VTM ook een eigen programma lopen waarin hij gewone Vlamingen met bijzondere verhalen ontvangt in zijn muziekstudio, en toepasselijke nummers met hen opneemt. Stan heeft met z’n vriendin Barbara, met wie hij al zestien jaar samen is, een zoontje van 2, Lenny, en in januari komt er in het gezinnetje nog een tweede kindje bij.

Toen ik Stan vroeg naar z’n favoriete “laatste avondmaal” moest hij eigenlijk niet zo lang nadenken. De authentieke familieman Stan wist meteen wat hij zou kiezen als hij nog één keertje z’n favoriete gerecht zou mogen bestellen. “Voor mij is dat zeer duidelijk, mijn laatste avondmaal wordt ongetwijfeld het favoriete gerecht uit mijn kindertijd: namelijk macaroni met kaas en hesp…”

Stan haalde meteen volop herinneringen op aan zijn mooie jeugdjaren en aan de authentieke keuken van zijn mama Agnes. “Ja onze mama’s koken natuurlijk het beste van allemaal. En de macaroni van moeder Agnes is gewoon de lekkerste van de hele wereld. Die was erg klassiek hoor. Al voegde m’n mama er wel één klein eigen elementje aan toe, dat niet zo klassiek is denk ik, namelijk een snufje cayennepeper. Dat gaf het klassieke gerecht natuurlijk wel wat extra pit.”

Ik vroeg Stan of er bij hen thuis rond de keukentafel ook soms eens discussie was over het korstje. Ruzie maakten mijn broer Arn en ik er niet echt over, denk ik, maar als mijn mama witloofrolletjes maakte met kaas en ham, dan probeerden wij toch een zo groot mogelijk stuk van die heerlijke kaaskorst te pakken te krijgen. “Hoh, eigenlijk viel dat wel mee,” aldus Stan, “Mama verdeelde altijd perfect, dus iedereen kreeg z’n faire deeltje van het korstje.”

Overmorgen is er een nieuwe gast in deze rubriek. Dan vertel ik je welk gerecht Marc Coucke wil als “laatste maaltijd”. Benieuwd naar mijn favoriete laatste avondmaal… Lees het hieronder.