MOET JE KINDEREN VERPLICHTEN OM ALLES TE ETEN?
Nieuws

Moet je kinderen verplichten om alles te eten?

Deze week nog eens een boeiend gesprek gehad met vrienden. Het ging over kinderen die bijna niks lusten, en of je die dan moet verplichten of niet om alles te eten…

Kijk, dit zijn kleine Sven en kleine Arn. Mijn broer is kleiner. Correctie: was kleiner. Nu zijn we ongeveer even groot en even oud (op twee jaar na, maar wat maakt dat op onze licht gevorderde leeftijd nog uit?) en we zijn ook even kaal. Arn heeft kinderen, schatjes van kinderen, en ik niet. Er is een grote gelijkenis tussen Sven en Arn, want we houden allebei enorm van lekker eten. Niet onlogisch ook, want we komen uit een gouden nest. Mama was een topchef. Geen gedoe of poespas in de cuisine van Anny, maar eerlijke Vlaamse keuken. Zowel Arn als ikzelf zijn wellicht daardoor allebei Bourgondiërs geworden. Arn moet natuurlijk wel een tikje anders koken dan ikzelf, want hij moet toch een beetje rekening houden met de smaak van zijn drie lieve dochters Julie, Anna en Estée. En één ding is wel duidelijk: dat is niet altijd evident, want alle kinderen zijn anders. Wat de ene lust, vindt de andere dan weer vies en goor. Maar geduld is een schone deugd.

Kinderen verplichten om alles te eten? Is dat een goed idee? Ik heb geen kinderen, dus ik weet het niet. Maar als je experts moet geloven is je kinderen dwingen om alles te eten geen goed idee. Logisch lijkt me. Ik ben intussen een paar jaar volwassen en lust nu zo ongeveer alles, maar als ik iets echt niet lust en je verplicht mij om het toch op te eten, dan vind ik jou een beul. Zondermeer. Beter is het om kinderen de liefde voor lekker eten over te brengen door je eigen enthousiasme. Laat ze gewoon mee koken en smaken ontdekken. Ook de moeilijkere smaken zullen dan net dat tikkeltje makkelijker waarderen. En het is slim om hen van alles een redelijke portie voor te schotelen en hen vervolgens twintig minuten niks anders te serveren. Als ze dan nog weigeren om het op te eten kunnen ze weg van tafel, maar dan krijgen ze tot aan de volgende maaltijd geen snoepjes of snacks om hun honger te stillen. Dat zeggen experts. Dat is de juiste aanpak volgens mensen met ervaring in het vak. Maar ik weet eerlijk gezegd niet of ik dat zelf zou kunnen: zo van mijn hart een steen maken. Gelukkig moet ik geen strategieën uitdokteren, want ik heb geen kinderen en ben ook niet meer van plan om er te maken.

Maar één ding weet ik wel. In onze kindertijd was er veel liefde maar werd er niet al teveel gepamperd. “Eten wat de pot schaft” is volgens mij nog niet zo’n slechte opvoedingsregel. Zo weet ik nog maar al te goed dat ik worteltjes als kind echt gruwelijk vond. En vandaag ben ik een konijn als het op worteltjes aankomt. Wellicht doordat mama en papa niet toe wilden geven aan mijn wortelfobie. Met rode kool was het huwelijk nog lastiger. Dat vond ik echt goor. En tot op vandaag is het niet mijn favoriete groente. Maar ik moest het wel eten. En kijk eens op deze pagina… daar staat een recept met rodekool, door mezelf bedacht, en ik vind het eerlijk gezegd heerlijk. Ik bedoel maar: wees ook niet te toegefelijk, beste ouders, en blijf je kinderen gewoon vanalles serveren. Want je weet ook: wanneer ze zelf hun maaltijden mogen samenstellen eten ze enkel nog snoepsoep met zoete “vleeskes” en zuurtjes, in een chocoladesausje met frietjes en spaghettisaus, hun hele leven lang. En dan missen ze zoveel echt lekkers. Geloof me maar: ik ben oprecht blij dat mama Anny en papa André kleine Sven en kleine Arn daar hebben kunnen van behoeden. Dikke merci!!!

Gerelateerde nieuwsberichten

AI0A2882

Catalonië is wereldhoofdstad van de gastronomie, en ik ben fiere ambassadeur! #advertentie

Wie me al langer volgt weet het natuurlijk wel: ik heb al bijna vijftien jaar een flat in het prachtige Barcelona, een stad waar mijn hart ligt, waar ik vrijwel al mijn vakanties doorbreng en waar ik telkens opnieuw inspiratie vind … Lees meer

iction

Ik heb nooit gerookt. Behalve … lang geleden …

Op 31 is het world no tobacco day. Ik ben een mens die niet van verbieden houdt, dus iedereen rookt zoveel hij of zij wil. Ik heb zelf nooit echt gerookt … Lees meer

Druiven in de keuken: meer dan een snack

Druiven eet je meestal gewoon zo, als frisse snack. Met of zonder pitjes, rood of groen, koel uit de koelkast – altijd lekker. Maar wist je dat druiven ook prachtig kunnen schitteren in gerechten … Lees meer

on street food in Thailand

Al eens geprobeerd: krokodil op je bord?

Twintig jaar geleden vond je het gewoon in de supermarkt: krokodillenvlees, naast struisvogel en kangoeroe in het vriesvak of vacuüm verpakt in de versafdeling … Lees meer

AI0A2732

Brotherday – voor mijn broer Arn

Vandaag is het Brotherday, en dus zet ik met plezier mijn lieve broer Arn eens in de bloemetjes. Net als ik is hij een levensgenieter pur sang. Hij schrijft dan wel geen kookboeken (dat laat hij aan mij over), maar koken kan hij ook wel als de beste – samen met zijn lieve vrouw Nathalie … Lees meer

Wandelen: mijn dagelijkse yoga

Op Wereld Yoga Dag wil ik graag iets bekennen: ik ben niet zo goed in yoga. Op een matje liggen, diep ademhalen en in stilte naar de wolken staren – het klinkt mooi, maar het is gewoon mijn ding niet … Lees meer

De lekkerste recepten? Die van mijn mama Anny

Op deze bijzondere dag, 11 mei, moederdag, denk ik met veel liefde en warmte aan mijn zalige mama Anny. Ze is eind zeventig, ik ben 51, en geen dag gaat voorbij zonder dat we even bellen … Lees meer

Waar komen donuts precies vandaan?

Waar komen donuts precies vandaan?

Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen: er zijn verschillende theorieën over waar donuts precies vandaan komen, en verschillende culturen eisen de oorsprong een beetje op … Lees meer