We zijn nu intussen een weekje in Barcelona vakantie aan het vieren. En ik heb al heel veel gewandeld en geschreven voor deze blog. Maar we hebben ook al goed en lekker en behoorlijk veel gegeten. Vooral ‘s avonds dan. Meestal wandel ik op de nuchtere maag, want dat is de beste manier om vet te verbranden zoals ik al eens schreef in dit artikel. Onze lunchen zijn meestal erg licht. Een slaatje of wat soep.

Maar het is Spanje he, en hier eten de mensen dus vooral uitgebreid ‘s avonds. En dan eten ze nog eens laat ook. Geen enkel deftig restaurant opent voor 20u30. En als je dan op dat uur op de afspraak bent, dan ben je gegarandeerd de eerste. De locals zullen pas rond negen, halftien binnensijpelen. Om dan rustig een aperitiefje te nemen. Kortom: pas tegen tien uur ben je hier echt aan het dineren, en zelden verlaat je de tafel voor middernacht.

Dat geldt trouwens ook voor etentjes thuis. Wanneer je wordt uitgenodigd bij Spanjaarden thuis voor het diner zullen ze je ook pas om 21u00 vragen. Ten vroegste. En als je zelf uitnodigt wordt toch ook verwacht dat je rekening houdt met dat late ritme. Het grote nadeel is dat ik dus (zeker met m’n vele wandelen ‘s ochtends vroeg) en die late diners, vaak een uurtje na het diner al mijn bed in wil en ga slapen.

Nu ben ik een hele goede slaper. Zelden moet ik schaapjes tellen. Als ik slapen ga lig ik meestal al na enkele minuutjes in dromenland. Dat is dus geen probleem. Maar wat er zich vervolgens in Barcelona in mijn hoofd allemaal afspeelt in dat dromenland, dat is een ander paar mouwen. Je kunt het nauwelijks geloven hoe hard en veel en intens ik hier droom.

Ik zou hier een roman kunnen schrijven over mijn dromen. Of je zou er een schilderij van de geniale Catalaanse kunstenaar Salvador Dali in kunnen zien. Ik beleef de meest waanzinnige taferelen, maak wereldreizen, ontmoet honderden mensen (bekende, oude lieven, wereldleiders, familieleden die al overleden zijn). Intens hoor allemaal. Sommige activiteiten die ik in m’n dromen beleef kan ik zelfs niet eens uitschrijven zonder u te doen blozen. En het is niet altijd plezierig.Ik kom in de problemen wanneer ik aan het DJ’n ben, want m’n draaitafel is stuk, of ik raak de radiostudio niet in omdat iemand de sleutel net heeft ingeslikt. Enfin, het zijn intense en grootste en spannende en soms beangstigende dromen.

En dan vraag ik me af: is dat maar een gedacht dat ik hier meer droom in Spanje, omdat ik zo kort voor het slapen nog zoveel eet? En ik heb het even voor je uitgevlooid. En wat blijkt: nachtmerries en zware dromen beleef je tijdens je REM-slaap (rapid eye movement) dat is een fase in je slaap die bijna te vergelijken is met “wakker zijn” qua hersenactiviteit. Dit fenomeen komt meer voor en in langere periodes in de latere delen van je slaap en je wordt er ook vaak van wakker, en kunt je die dromen dan ook veel beter herinneren dan dromen uit je eerste REM-fase van de nacht. Vrouwen hebben er overigens meer last van dan mannen, kinderen onder de tien ook, en als je wat ouder wordt en begint af te takelen, dan ben je er ook gevoeliger voor.

Zwaar eten voor je gaat slapen is sowieso geen goed idee. Die extra calorieën gaan je metabolisme boosten en je temperatuur stijgt daarvan, waardoor je (nog) meer hersenactiviteit gaat krijgen tijdens je REM-slaap en dus ook meer dromen, en sommige daarvan voelen aan als nachtmerries. Uit een studie van de universiteit van Montreal bleek dat bijna tien procent van de mensen na laat eten meer nachtmerries beleefde. Ingrediënten die wel eens gelinkt worden aan hogere hersenactiviteiten tijdens de slaap en dus meer dromen en nachtmerries zijn pikant eten, suiker, cola, chips, kaas- en zuivelproducten, koolhydraten, roomijs, gefrituurd eten. Kortom: allemaal dingen die je wel eens eet voor het slapen gaan… Mijn hypothese dat laat eten dromen beïnvloedt klopt wel degelijk. Maar ik vrees dat er hier weinig aan te doen valt in Spanje. En eerlijk, in sommige dromen heb ik zo’n geweldige dringen beleefd dat ik de bluts met de buil wel neem. Dus: smakelijk dromen iedereen!