Laatste uurtjes van Anna in Barcelona, en dan gaan wij op citytrip

Het zijn de laatste uurtjes van Anna in Barcelona. Nu al. Haar reisje zit er bijna op. Vrijdag kwam ze al bij ons in Lochristi slapen, en daarna was ze vijf dagen en vier nachten in Spanje samen met ons. Het waren hele volle maar fan-tas-tische dagen. Gisteren zijn we nog te voet Park Güell gaan bezoeken, nog zo’n prachtige verwezenlijking van architect Gaudi. En nadien zijn we met ons drietjes gaan shoppen. Een hele toffe Belgische dame die in Barcelona woont en zelf ook tieners heeft had ons een gouden tip gegeven: Brownie was de winkel waar we heen moesten met Anna. En inderdaad, het bleek the place to be, want Anna heeft er drie superfijne outfits gevonden. Allemaal een beetje anders, maar allemaal cool en hip en ze staat er prachtig mee. Wel speciaal hoor, winkelen met meisjes van dertien. Ik ken werkelijk niks van kleren en ik shop ook niet graag, maar mijn partner doet dat wel graag en goed, en voor Anna doen we graag een extra inspanning.

Nadien zijn we wat tapas gaan eten en een glas gaan drinken in de volle zon op het dakterras van Hotel Majestic, toch werkelijk het mooiste dakterras van de hele stad, met prachtig uitzicht over Barcelona. Magisch, inderdaad. Anna vond het top. En nadat we dan een klein middagdutje hebben gedaan (nonkel Sven heeft dat nodig) zijn Anna en ik nog een laatste wandeling gaan maken. We zijn naar Las Arenas gegaan, de oude stieren-arena aan Plaça d’Espanaya, dat sinds 2011 is omgevormd tot een winkelcentrum en cinemacomplex. Vanop het panoramische dak heb je een supermooi zicht op de stad. Daarna zijn we nog eens Montjuic opgewandeld, langs de fonteinen, omdat Anna die een topatlete is, ook nog graag eens het Olympisch Stadion en het gigantische Olympische zwembad met zich op de stad wou bezoeken. Zo kwamen we na de 20 kilometer wandelen van eergisteren toch ook weer aan de 18,5 kilometer gisteren. Ja, we hebben veel gewandeld en veel gezien.

Gisterenavond moesten we de reis culinair afsluiten met een mooi diner in ons lievelingsrestaurant: Via Veneto, de traditionele culinaire tempel die al meer dan 40 jaar een Michelin ster heeft. Het werd een overheerlijke avond. Van de hapjes tot het dessert, Anna vond het allemaal lekker. We aten een coulant van asperges, die gevuld was met een lopend eitje, een beetje carbonara-stijl. Anna zei: dit is het beste dat ik ooit al gegeten heb. Jawadde. Ik zat te glunderen. Daarna werd speciaal voor ons de verse steak tartare bereid, en Anna heeft de maaltijd afgesloten met de beste crêpes suzette van de wereld, door Pedro, de maître himself bereid in de zaal. Geniaal gewoon. Uiteindelijk werd het best een late avond na een lange dag. Maar terwijl ik dit schrijf ligt Anna nog te slapen. Groot gelijk.

Deze voormiddag gaan we samen nog Casa Mila bezoeken, La Pedrera, en dan brengen we Anna terug naar de luchthaven. Met een koffer vol nieuwe kleren en herinneringen. Van die laatste hoop ik dat ze voor altijd blijven hangen. Bij ons in elk geval wel. Het waren zalige dagen met een topmeid die superlief en beleefd is. Ik ben fier als nonkel op zo’n zalige meid. Ze gaat trouwens helemaal alleen terugvliegen. Daar hebben we lang over getwijfeld, maar bij Brussels Airlines kun je extra begeleiding kopen, dus echt alleen vliegt ze niet. Iemand komt haar oppikken aan de incheck, loodst haar door de security, ook aan boord is er begeleiding, en op Brussels Airport wordt ze ook begeleid naar buiten, waar mijn broer haar zal opwachten.

Omdat we Anna dan toch naar de luchthaven moeten brengen, en maar mogen vertrekken als haar vliegtuig zelf vertrokken is, dacht ik: dat is onze kans om nog eens een klein reisje in de reis te maken. Dat proberen we vaak te doen door een auto te huren en het Spaanse vasteland te ontdekken. Maar nu vliegen we… naar Madrid. Het is zeker twaalf jaar geleden dat we daar nog waren, en ik hoor van zoveel mensen dat Madrid ook ontzettend veranderd is en hip is geworden. Catalanen zullen het niet snel toegeven, maar sommige culinaire journalisten vertellen mij dat het daar op dit moment spannender en boeiender eten is dan in Barcelona. We willen het dus een kans geven. Even twee nachten naar de Spaanse hoofdstad dus, wat musea doen, genieten van de rust met ons tweetjes, en lekker eten, ik kijk er ontzettend naar uit. Ja het is echt een droomvakantie tot nu toe.