Gisteren heb ik de foto’s van onze nieuwe keuken gedeeld. Ik ben van plan om er voor Would Be Chef heel vaak aan de slag te gaan, je zult de komende jaren veel foodvideo’s en foto’s zien die in de keuken zijn gemaakt, dus ik vond het wel fijn om eens met een paar mooie foto’s te tonen wat we er van gemaakt hebben. Ik ben natuurlijk supertrots op de keuken. Ik ervaar elke dag opnieuw dat onze architect en keukenbouwer echt het beste van zichzelf hebben gegeven. Als hobbykok en als bezieler van deze foodblog is zo’n keuken het hart van het huis en van het project. Ik ben dus erg blij.

Wanneer je voor een expliciet ontwerp gaat, en zeker met een opvallende natuursteen aan de slag gaat, dan maak je uiteraard een statement. Dat is zo. Ik wou dan ook geen saaie keuken. Ik wou vooral een praktische keuken, met super goede toestellen en een handig werkvlak, maar liefst ook eentje met veel karakter. Het mocht qua look een beetje exuberant zijn, zeg maar. Er is al genoeg saaiheid in het leven. Maar wanneer je zo expliciet voor je eigen smaak gaat zullen er altijd voor- en tegenstanders zijn. Logisch is dat. Niks verkeerd mee ook.

Ik kreeg gisteren heel veel complimentjes en bewonderende berichten van de volgers van de blog. Maar ook enkele mensen die, al dan niet subtiel, lieten weten, dat onze nieuwe keuken echt niet hun ding was. De opmerking is dan meestal: jeetje, die steen is gewoon veel te druk. Nog anderen vonden de keuken te clean. Dat laatste snap ik wel. Voor de foto’s hebben we het allemaal extra netjes gemaakt natuurlijk, en alle overbodige spulletjes even weg geplaatst. Maar geloof me, in het dagelijkse gebruik hou ik me niet in dus er staan altijd wel toestellen op het aanrecht, er staat een fles wijn open naast me tijdens het koken, of er ligt een kookboek. Maar goed, ik hou sowieso wel van een propere keuken, dus echt een boeltje wordt het nooit.

En dat de steen te druk is voor sommigen, tja, eigenlijk is dat ook nog wel begrijpbaar. De foto’s laten de steen wel erg expliciet uitkomen, door het vele licht in de keuken, en de grote witte muren en het plafond is de keuken een stuk rustiger dan de foto’s zouden doen vermoeden. Maar een echt kalme natuursteen is het niet, dat geef ik toe. Ach ja. Het is altijd een kwestie van smaak hé. De ene wil heel strak, de andere rustiek, bij nog anderen mag het iets exuberanter zijn. En smaken evolueren ook. En zeker ook de mijne.  Onze vorige keuken in Rijmenam was bijvoorbeeld erg minimalistisch en volledig wit, en dat is onze keuken in Barcelona ook. Maar nu leven we in een ouder eclectisch huis dat vanzelf al iets frivoler is, en we zijn wellicht daarom bij zo’n soort keuken uitgekomen. Een beetje art deco, zei iemand, en dat beschouw ik absoluut als een compliment. Want ook al zijn sommige mensen misschien net iets te expliciet in hun commentaar (iemand noemde het echt een spuuglelijke keuken, en dat vond ik toch niet zo subtiel geformuleerd) het is natuurlijk in de eerste plaats onze keuken, en wij moeten er happy mee zijn. Het zou maar saai zijn als we allemaal altijd dezelfde smaak zouden hebben. Toch?

Maar ik ben dus wel heeel heeel blij met het resultaat. En nog één ding: enkel mensen die de keuken mooi vinden mogen bij me komen eten. Dus lieg desnoods even, lieve vrienden en familie. Mopje…

Voor wie de foto’s nog niet gezien heeft, dat kun je doen via dit artikel.