Morgen wordt een emotionele dag voor één van mijn allerbeste vrienden. Sterrenchef en patissier Roger van Damme neemt dan voorgoed afscheid van zijn allerliefste papa Hubertus, die vorige week op veel te jonge leeftijd overleden is. Roger is één van de liefste en meest gevoelige mensen die ik ken, en zijn papa was zijn grootste held. Net als Roger was hij een kok. Dat was z’n job, Huub kookte in het rusthuis vlakbij het ouderlijke huis van Roger in Zeeuws-Vlaanderen. Maar hij was vooral ook een bevlogen hobbykok. Toen ik in het begin van corona een Potcast maakte waarin ik chefs vroeg wat hun favoriete gerecht aller tijden is, vertelde Roger over de fantastische stamppot van z’n papa. Je hoorde duidelijk hoe graag hij zijn papa wel zag, en hoe inspirerend de liefde voor lekker eten altijd geweest is in het gezin van Damme in Sluis.

Ik heb Huub ook verschillende keren mogen ontmoeten. Wat een lieve, warme, fijne, en vooral bescheiden man. Voetjes op de grond. Gouden hart. Veel gezond verstand. Een gepensioneerde chef die met volle overgave, maar stil op de achtergrond samen met Gisela, de al even lieve mama van Roger, zijn zoon en schoondochter zoveel als mogelijk hielp in “Het Gebaar” in Antwerpen. “Je moest eens zien hoe hij de bieslook sneed, altijd perfect even lang, of hoe hij de viooltjes voor de gerechten precies op kleur sorteerde”, zei Roger me vaak. Niemand kon dat zoals Hubertus, en had er ook zoveel geduld voor. Ik weet ook zeker hoe trots Huub was op de prachtige carrièrre van zijn beroemde zoon. Zonder grote woorden alweer, maar wel met de krantenartikels over Roger altijd in z’n portemonnee. Tegen mijn ouders, die geregeld met de ouders van Roger hebben zitten kletsen in Het Gebaar, stak hij zijn grote trots op zijn bekende zoon niet onder stoelen of banken. Mooie man, die Huub, hij zal hard gemist worden.

Ik wens jou, lieve vriend Roger, en zeker ook jouw lieve mama Gisela, je fantastische vrouw Cindy, en jullie twee kanjers van zonen, veel sterkte toe morgen. Het zal een triest moment maar ook een mooi afscheid worden, dat weet ik wel zeker. Mijn lieve, lieve vriend Roger, je moet veel te vroeg afscheid nemen van de belangrijkste man in jouw leven. Ik ben met mijn hart en mijn gedachten al de hele week dicht bij je, dat weet je, en ik zal je morgen een dikke knuffel geven. Die zul je goed kunnen gebruiken. Ik hoop dat nog veel mensen de stamppot van jouw papa gaan maken, want mensen die van goed eten houden, daar hield je papa Huub, net als jij, enorm van. En weet maar zeker, grote sterrenchef, dat er voortaan een nog veel belangrijker ster dan die van Michelin, jouw keuken en jullie leven van aan het eeuwige firmament licht zal blijven geven. Heel veel sterkte vriend.

Roger en Huub van Damme