Sneeuwt het nu echt in Barcelona? In april?

Dag één van onze trip naar Barcelona met mijn nichtje Anna was meteen een schot in de roos. Alhoewel die wel wat anders is verlopen dan verwacht. Eerst gingen we samen naar de bakker om lekkere croissants en brioche broodjes en aten we met ons drietjes een lekker ontbijtje. We hadden allemaal heerlijk geslapen en hadden er veel zin in om een dagje door te brengen in het pretpark Tibidabo, boven op de berg, met uitzicht over de stad. Het weer zag er weliswaar bewolkt uit en het was best fris voor de tijd van het jaar, maar toen we die richting uitstapten zeiden we tegen elkaar: “zolang het maar niet regent is er niks aan de hand.” Ik moet Anna helemaal niet opvoeden, dat doen haar ouders fulltime en uitstekend, maar ik vind het wel fijn om mee het principe van het “glas is eerder halfvol dan halfleeg” mee te geven aan mijn nichtjes en neefje. Toch?

We hadden dagtickets voor Tibidabo gekocht en daar hoort een rit met de Funicular bij. Eerlijk gezegd: ik kan me niet goed herinneren hoelang het geleden is dat ik die steile bergtram hier nog eens genomen heb in Barcelona, maar het is wel een zalige manier om de berg op te gaan. Het zicht over de stad is echt super. Boven ook hoor, in het park, Anna vond het fantastisch om Barcelona zo aan haar voeten te zien liggen en heeft veel mooie foto’s gemaakt. Het leukste is trouwens de roetsjbaan. De pittige afdaling met het karretje gaat recht richting de stad, de dieperik in dus, en dat geeft een zalig gevoel. Kriebels in de buik. Ook hebben we een ritje gemaakt in de redelijk aftandse boomstammetjes. Ik moest als grootste vooraan zitten en kreeg een volle lading water over me heen. Zalig in de zomer, wellicht. Maar zo in april, zeker wanneer het niet al te warm is, is dat minder aangenaam. Jeetje, ik was nat. En ik heb al een verkoudheid.

En toen moest het nog gaan gebeuren, toen moest het nog gaan sneeuwen. Ik moet eerlijk zeggen; in de bijna tien jaar dat we in Barcelona een flat hebben, heb ik nog nooit sneeuw zien vallen. Maar gisteren, op 3 april, vielen de vlokken uit de lucht. Eerst kleine vlokjes waar we nog van dachten: zijn die wel echt? Maar toen we beslisten om het pretpark te laten voor wat het was en toch nog eens de kerk bovenop de berg te bezoeken werden de vlokken steeds dikker. Met de lift in de kerk kun je nog tientallen meters hoger de toren in. En toen we helemaal boven aan de voeten van Jezus met de open armen stonden, het immense beeld op de top van de toren, sneeuwde het alsof het kerst in Lapland was. Ongelofelijk. Nooit meegemaakt. We hebben er filmpjes en foto’s van gemaakt waar we nog lang zullen naar kijken en van zullen zeggen: het sneeuwde in april in Barcelona. En wij waren daar! Boven op de berg. Spectaculair.

Ik kreeg ongelofelijk veel reacties op de foto’s op Instagram. Mensen die zich afvroegen: kan dat nu echt, sneeuw in Barcelona in april? Het antwoord is ja en neen. Het is al weken minder goed weer in Spanje. Kouder dan normaal, natter dan normaal. Toen wij vier weken lang de mooiste maart ooit beleefden in België waren de mensen hier aan het klagen en zagen. Maar die sneeuw is wel heel uitzonderlijk. Overigens: in de stad was het blijkbaar gewoon aan het regenen. Fris en nat. Het was enkel omdat wij op de berg zaten, 650 meter boven de zeespiegel, dat we zulke dikke sneeuwvlokken over ons heen kregen, vlokken die overigens niet bleven liggen. Uiteraard niet. Dus sneeuwde het in Barcelona gisteren? Niet in de stad. Maar enkele kilometer verderop, boven op Tibidabo wel.

Toen we met de Funicular weer de berg afkwamen veranderde de sneeuw al in regen, en dus namen we van beneden aan de berg een warme taxi naar huis om even te bekomen van de wintertrip. En dan moet je weten dat arme Anna vooral zomerse kleding in haar koffer had gestoken. Is dat even een streep door de rekening. Maar goed, nadien gingen we sushi eten, de beste ooit zei ze, in het zalige restaurant Robata. En nadien hadden we nog een verrassing voor haar. We hadden last minute tickets op de kop kunnen tikken voor Luzia, de nieuwste show van Cirque Du Soleil. Heerlijke tickets, op de eerste rij. Anna was nog nooit naar zo’n voorstelling geweest, en bij ons was het ook alweer jaren geleden. En ik moet zeggen: het was werkelijk een super mooie show waar we samen enorm van genoten hebben. Een aanrader!

Wat een mooie tweede dag was dat, zo met ons drietjes in Barcelona. Met vanalles en nog wat in de mix. Zelfs met dikke vlokken sneeuw. Ik duim dat het de komende dagen een beetje beter weer wordt. Vandaag en morgen is er alvast geen regen voorspeld, maar het wordt ook wel niet warmer dan 13 graden, wat behoorlijk fris is voor Barcelona. Maar goed, we hebben weer een boel leuke dingen gepland, dus dat komt helemaal goed. Het glas is altijd halfvol, weet je wel, en loopt sowieso over van enthousiasme. Wat een zalige tijd hebben we hier samen.