Vroeg deze ochtend ben ik vertrokken uit mijn geliefde Barcelona. Na een klein weekje genieten, rusten, wandelen, lekker eten, ontspannen. Ik ben echter heel blij dat het weekje al voorbij is. Niet omdat ik niet graag in Barcelona ben. Integendeel. Het is voor mij de ultieme vakantieplek. We zijn er thuis en toch ook weer weg van thuis. Ideaal. Ik ben ook niet bang voor corona. Gisteren waren er geruchten dat Catalonië en ook Barcelona weer in lockdown zouden gaan, maar dat verhaal klopt niet (helemaal), je kunt hier lezen wat er precies aan de hand is.
Neen, er is maar één reden waarom ik blij als een kind ben dat ik terug naar België rijden mag: over een dikke week is ons huis in Lochristi af, en mogen we verhuizen. Het voelt zalig! Ik ben nu onderweg door Frankrijk vol hoop en goesting in een nieuw verhaal. En ik heb trouwens dit bericht gisterenavond al geschreven, en de social mediaberichten veilig vanop een Franse parking gestuurd, stilstaand… No worries.
In de auto zitten terrasstoeltjes en een tafeltje dat we in 2013 hadden gekocht maar maar één seizoen hebben gebruikt omdat er toen op maat een houten bank is gemaakt voor ons terrasje van vier vierkante meter. De meubeltjes zullen prima dienst doen in Lochristi. Ik heb drie schilderijen mee die aan de muren van ons nieuwe huis komen te hangen. En een beeldje dat we vorig jaar in een antiekwinkel hier kochten. Volle auto dus. Ik ben de mensen van BMW België trouwens super dankbaar dat ik een week lang een X7 mocht lenen. Wat een zalige wagen is dat. En al m’n spulletjes passen er prima in! Zalig.
Ik ga in één keer proberen te rijden vandaag. Ik verwacht weinig verkeer. Begin juli rijden weinig mensen van het zuiden naar België. En op zondag zijn er geen vrachtwagens op de Franse wegen. Ik beloof op tijd te stoppen, en te rusten als ik moe word. Uiteraard. En eens thuis gaan we een week lang inpakken, inpakken, inpakken en inpakken. Op 14 juli verhuizen we namelijk. Ik ben als een kind zo blij! Vandaar dat ik blij weg rijd uit Barcelona. Maar ik zal snel terug zijn, als het kan, als het mag.
Dit is een soort van kwisvraagje. Wel eentje waarmee je jammer genoeg niks winnen kunt. Behalve mijn grootste respect. Want ik moet bekennen: ik moest zelf ook even opzoeken wat een hoagie precies was toen ik in de culinaire kalender zag dat vandaag ‘World Hoagie” dag was … Lees meer
Zout, wanneer je het met mate gebruikt, is een heerlijke smaakmaker voor je gerechten. Niks zo lekker als wat zout op je aardappelen, wat peper en zout met wat olijfolie of boter op je broodje en in vele gerechten, zelfs in zoete desserts, is een snuf zout echt de ultieme punch … Lees meer
Op een vrijdag de 13de durven mensen wel eens extra last te hebben van bijgeloof. Zo’n dag zou mensen immers ongeluk brengen. Ze lopen daarom niet onder ladders door, en zijn bang voor zwarte katten en zo … Lees meer
Ik ben weer vertrokken uit Barcelona om in België na een deugddoende vakantie weer aan het werk te gaan, lekker radio maken met Anke, elke dag tussen zes en tien op Joe … Lees meer
15 augustus is moederdag in Antwerpen, en wij vieren dat ook, ondanks het feit dat mama in Knesselare en wij in Lochristi wonen. Maar ik ben daar principieel in: je kunt je moeder niet genoeg vieren … Lees meer
Het is vrijdag. En dat is voor veel mensen frietjes-dag. Maar misschien heb je zin om morgen of overmorgen eens iets echt lekkers te koken, en weet je nog niet zo goed welk recept je deze keer zou maken … Lees meer
Neen! Witte chocolade wordt net als fondant en melkchocolade ook “chocolade” genoemd, maar eigenlijk klopt dat technisch gezien niet, want witte chocolade heeft een compleet andere samenstelling … Lees meer
Het is niet fijn wanneer je groenten en fruit onrijp zijn, dan zijn ze niet lekker en kun je ze beter niet gebruiken in je gerechten. Maar verspilling is al helemaal erg … Lees meer