Zal ik je eens verrassen? Not. Peking Duck, ook wel bekend als Beijing Duck, vindt wel degelijk zijn oorsprong in China, in de regio Beijing, de hoofdstad van China, waar meer dan 21 miljoen mensen wonen, en waar het een ware delicatesse is. Het gerecht heeft een lange geschiedenis die teruggaat tot de keizerlijke keukens van het oude China, waar het een traditionele delicatesse werd. Eentje waar ik ontzettend veel van hou. Het was in de jaren 90 dat mijn goede vriend Jorge het me voor het eerst liet proeven in een top restaurant in Den Haag. En als ik het nu op een kaart zie staan dan kies ik het altijd.
Peking Duck is een gerecht dat bestaat uit geroosterde eend. Het kenmerkende van Peking Duck is de krokante huid, die goudbruin van kleur is en een dunne, knapperige textuur heeft. Het gerecht wordt trouwens op een speciale zorgvuldige manier klaargemaakt, daarbij wordt de eend eerst opgeblazen om de huid los te maken van het vlees en vervolgens wordt de eend geroosterd in een speciale oven. Dit proces zorgt ervoor dat de huid krokant wordt, terwijl het vlees mals en sappig blijft. Het vlees van de eend wordt geserveerd met dunne pannenkoekjes die je in een stoommandje worden geserveer, met fijngesnipperde lente-uitjes, komkommerreepjes en hoisinsaus.
Peking Duck wordt meestal aan tafel bereid, waarbij het vlees in dunne plakjes wordt gesneden en vervolgens in de pannenkoekjes wordt gerold samen met de andere ingrediënten. Ik doe dat overigens graag zelf. Dan kan ik lekker veel hoisinsaus smeren, want die vind ik waanzinnig lekker bij het knapperige vlees en de groentjes. De saus heeft een donkerbruine kleur en een rijke, complexe smaak. Het bevat veel verschillende ingrediënten zoals gefermenteerde sojabonen, knoflook, suiker, azijn, sesamolie, chilipepers en specerijen. Hoisinsaus heeft een zoete en hartige smaak, met een vleugje umami. Het heeft ook een dikkere consistentie, vergelijkbaar met barbecuesaus.
Tegenwoordig wordt Peking Duck wereldwijd geserveerd in veel Chinese restaurants en staat het bekend als een iconisch gerecht uit de Chinese keuken. En het is dus mijn absolute favoriet!
Ik heb er zelf een makkelijke variant op bedacht die trouwens heel makkelijk te maken is, en waar ik een creatieve twist heb aan gegeven.
Baklava. Alleen al het woord klinkt toch al meteen een beetje als vakantie, zon, en zoet geluk. Het is zo’n dessert waar je meteen goesting van krijgt in een goed kopje koffie en een moment voor jezelf … Lees meer
De voorbije dagen lazen we in de kranten cijfers over de belastingsdruk voor singles. Die blijkt een stuk hoger te liggen dan voor samenwonende of getrouwde koppels, en veel singles vinden dat volkomen onrechtvaardig … Lees meer
Elk jaar opnieuw vieren de Britten op een mooie zondag in november Roast Dinner Day, hun ode aan het zondagse gebraad. Dat is niet zomaar een maaltijd, maar een stukje cultuur, een traditie die warmte en verbondenheid uitstraalt … Lees meer
Terwijl ik de borden in de afwasmachine aan het sorteren was, moest ik plots denken aan hoe anders dat vroeger ging. Herinneren jullie het “bordbeleid” van onze (voor)ouders nog … Lees meer
Vanavond ga ik eens experimenteren. We hebben vrienden op bezoek, een Chileen en een Fransman, die allebei al lang in Barcelona wonen en al vaak bij ons zijn komen eten … Lees meer
Op 12 november is het French Dip Day, en eerlijk, ik moest het zelf even opzoeken. Ik had er al eens van gehoord, maar nog nooit geproefd. Het klinkt Frans, maar het blijkt een echte Amerikaanse klassieker te zijn, ontstaan in Los Angeles meer dan honderd jaar geleden … Lees meer
Toen ik een paar decennia geleden voor het eerst in Engeland kwam, begreep ik er eerlijk gezegd niks van. Na het hoofdgerecht vroeg onze Britse vriend Michael met een grote glimlach: “Would you like some pudding … Lees meer
Zoals jullie weten ben ik heel vaak in Barcelona. Ik heb er ook mijn reisgids Mijn Barcelona over geschreven, die nog steeds te koop is op www.mijnbarcelona … Lees meer