Gisteren hadden we bezoek uit België en ik heb voor de gelegenheid nog eens een goede côte à l’os op de grill gegooid. Ik vind dat echt heerlijk. Ik eet heus niet elke dag vlees, maar als ik het dan eet, dan wil ik ook liefst een topstuk vlees van bij de slager, of hier in Barcelona van op de markt… Lekker gerijpt. Mooi dooraderd. Met wat vet aan voor de smaak. Ik eet een goed stuk vlees graag saignant, goed gekruid ook, in lekkere plakjes gesneden, en dan serveer ik daar graag chimichurri bij. Zelf gemaakt! Veel mensen vroegen me op Instagram wat dat precies is… wel….

Wikipedia zegt dit over chimichurri: Chimichurri is een saus en marinade en wordt gebruikt bij gegrild vlees in de Argentijnse en Uruguayaanse keuken. De naam zou afkomstig zijn van ‘Jimmy McCurry’, een Ier uit de 19e eeuw die zich inzette voor de Argentijnse onafhankelijkheidsstrijd en die volgens zeggen de eerste was die deze saus zou hebben bereid. Omdat de naam ‘Jimmy McCurry’ moeilijk was uit te spreken door de lokale bevolking werd het verbasterd tot ‘chimichurri’. Er doen nog andere verhalen de ronde over de oorsprong van de naam, waarvan de meest waarschijnlijke is dat het een verbastering is van de Baskische frase tximitxurri. Tot het midden van de negentiende eeuw werd de chimichurri gepekeld, later vervangen door azijn. De bereiding van “chimi” of chimichurri is: gebruik als basisingrediënten olie en azijn. Voeg vervolgens toe: tijm, oregano, rode peper, naar smaak knoflook, ui, laurier, zwarte peper, mosterdpoeder, peterselie en bieslook. Alle ingrediënten met een vijzel malen en daarna er een emulsie van olie en azijn maken, onder krachtig roeren van de saus.”

Hoe dan ook: met verse ingrediënten is het echt de bom, en mensen die het niet kennen, en voor het eerst bij ons proeven, zijn er allemaal gek op. Je maakt het zo pikant je maar wil. Maar het geeft echt een smaakpunch aan je vlees, niet enkel aan steak, maar ook aan kip trouwens, en aan vis.

Bereiding

1. Hak de lookteentjes, de chillipepertjes, de bladpeterselie, de verse tijm, de verse oregano, de bladpeterselie, de ansjovisjes en de mosterdzaadjes fijn. Je kunt ook een vijzel gebruiken, maar ik hak liever fijn, zodat de kruiden nog zichtbaar blijven.
2. Meng de olijfolie met de azijn. Voeg de kruiden toe.

MIJN WIJNTIP

Wijn Ornelis Amarone della Valpolicella DOCG

Diep donkerrood met een weelderige geur van rijpe rode en donkere bessen. De mond is krachtig, met warme en rijke tonen van zwarte kersen en chocolade. Complex maar elegant. Lange fluwelen afdronk met evenwichtige tannines. 80% corvina, 10% corvinone, 5% rondinella, 5% molinara. 15% alc. Serveer bij vlees en harde of blauwe kazen. Nu al heerlijk (decanteren aanbevolen).

Bestel mijn Wijn Ornelis Amarone della Valpolicella DOCG