Mijn mama drinkt bijna nooit alcohol. Kan ze niet goed tegen, en ze vindt het ook niet echt lekker. Ja, eens een glaasje champagne voor het eten, of als er iets te vieren valt, heel af en toe, dat wel. Maar bij het eten zal er geen wijn opengaan voor haar. Daarin lijk ik toch meer op mijn papa. Wij houden van een lekker wijntje bij de maaltijd. Mama niet. Vond ze nooit lekker.

Het enige wat mijn mama wel eens zou durven drinken voor TV is een limoncello, liefst een zelfgemaakte. En haar echte favoriet is een klein glaasje amaretto. Puur, zonder ijs. Ijs vindt ze zonde van het drankje. Dus soms drinkt ze er eens eentje, een kleintje, als slaapmutsje. Dus wanneer ze iets te vieren heeft krijgt ze van vrienden en familie vaak een fles van deze zoete Italiaanse likeur met amandelsmaak

En omdat het vandaag wereld amaretto-dag is, wil ik een kleine onthulling doen. We hebben onder ons, de kinderen en schoonkinderen een goedbedoelde bijnaam voor mijn liefste mama. We noemen haar heel soms omaretto. Want oma houdt van amaretto. Dat is plagend en met de knipoog, en ze kan er best mee lachen. Ik hoop dat mama Anny, omaretto, er vandaag eentje drinkt. Gezondheid mama!