Het “verrassende” laatste avondmaal van Anke Buckinx

Het is een gezellige traditie aan het worden. Elke zondag vragen we een BV wat zijn of haar laatste avondmaal zou zijn. Drie weken geleden was Stan Van Samang onze gast die voor een gerecht van z’n mama Agnes zou gaan, en twee weken terug vertelde Anderlecht voorzitter en succesvol ondernemer Marc Coucke dat Peter Goossens en Wout Bru zijn dochter Alysée als souschef zouden mogen bijstaan om een heerlijke Belgische klassieker te bereiden. Vorige week pakte Maggie De Block uit met een mooie schotel oesters en haar lievelingschampagne.

Vandaag het laatste avondmaal van mijn ochtendcollega Anke Buckinx. Zij is in zowat alles mijn tegenpool. En al zeker op culinair vlak. Soms wil ze eens kijken naar het menu van één van de etentjes die ik in een beter restaurant ga doen, maar van zodra er kreeft of kaviaar of oesters, foie gras of zwezeriken op het menu staan, haakt Anke af. Ze is een groot liefhebber van gewone kost, en als dochter van twee gedreven frituristen is Anke tot op vandaag een grote liefhebber van de Belgische friet.

Het laatste avondmaal dat Anke zou kiezen is dan ook niet zo verrassend, samen met haar gezinnetje op het tapijt voor de TV: frietjes van de frituur met gewone mayo, een frikandel en een sito. Liefst met een cola zero bij. Ankes man Tom zou dan zeker voor de “bicky” gaan. En dochter Lou verkiest de chicken fingers. En kleine Max zou eerst de borst krijgen, aldus Anke, “want anders zou ze niet op haar gemak kunnen eten”. Ik vind het een zalig antwoord, het typeert Anke zoals ze echt is. Love her. Ook al zijn we zo totaal anders. Of misschien net daardoor!