Spannend avondje. Vanavond gaan we dineren in Teatro. Het was Roger van Damme die me eerder deze week liet weten dat dit “nieuwe” restaurant was open gegaan in Barcelona. op deze locatie had Albert Adria jarenlang Tickets, een no-nonsense maar wel indrukwekkend gastronomisch tapas-restaurant waar de groten der aarde kwamen dineren. Het was eigenlijk quasi onmogelijk om er een tafeltje te bemachtigen, maar als ze je er een beetje kenden lukte het soms wel. Ik ben er tot mijn grote vreugde dan ook vaak geweest, met veel goede vrienden en familie, en het was voor mij jarenlang mijn favoriete restaurant in de wereld. Het stond ook altijd gigantisch hoog in de 50 Best Restaurants. En terecht.

Maar toen kwam covid en ging alles fout. Ook Tickets ging dicht. Een heleboel mensen waren hun job en nog veel meer mensen waren hun favoriete restaurant in de wereld kwijt. De Madrileense groep die mee had geïnvesteerd met Albert Adria ging blijkbaar bijna failliet, en Albert besliste zelf ook om de stekker er voorgoed uit te trekken. Maar kijk, niks is blijkbaar onmogelijk, want zeven weken geleden ging Tickets opnieuw open, met weliswaar een nieuwe naam Teatro, met hetzelfde interieur, een blijkbaar zeer gelijkend menu, en heel veel oude personeelsleden, gekende gezichten dus. Maar zonder de hand van de grootmeester. Zonder Albert Adria, die binnenkort wel met een nieuwe formule komt in het voormalige Enigma, waar hij ook minder high end, maar een stuk toegankelijker zou willen gaan koken. Meer fun, zegt z’n rechterhand Xavi Alba. Dat lijkt me spannend en plezant. Ik ben nu al benieuwd. Daar wil ik deze zomer zeker eens heen.

Ik ben ook zeer benieuwd naar wat Teatro zal brengen  vanavond. Ik twijfel heel hard. Zou het Hof Van Cleve, het Zilte of Boury nog zo aantrekkelijk zijn zonder Peter, Vicky of Tim? Ik weet wel zeker van niet. Anderzijds stond Albert zelf eigenlijk nooit in de keuken, en is de chef van Teatro vandaag één van zijn meest getalenteerde sous-chefs van destijds. Ik heb er intussen de voorbije dagen wel met enkele toppers uit de gastronomische wereld in Barcelona over kunnen praten en die zeggen eigenlijk allemaal: geef het toch maar een kans. De jonge gasten die Teatro runnen zijn ook absoluut toppers in hun vak. En er zijn veel ex-medewerkers van El Bulli die nu elders ook zeer succesvol hun eigen verhaal maken.

Toch heb ik ergens mijn bedenkingen… is het geen rip off, en kan het echt zo straf zijn als onder Albert? En: minder belangrijk, hoe gaan Michelin en de 50 Best hier mee omgaan? Enfin, vanavond gaan we er heen. Ik hou jullie hier op de blog op de hoogte, en ook via mijn Instagram van Would Be Chef