Het was de Brusselse krant la Capitale, die dit weekend met het jammerlijke nieuws uitpakte: sterrenrestaurant Bruneau sluit over enkele maanden de deuren. Topchef Jean-Pierre Bruneau zal dan meer dan 42 jaar zijn prachtige restaurant in Ganshoren uitgebaat hebben, en heeft nu zin om van zijn pensioen te gaan genieten, liefst in een zonnig land. Ook alle administratieve rompslomp en het gedoe door de witte kassa worden door de chef wel als excuses aangehaald, en hij hoopt nog op een overnemer, maar dat hij nu voor de welverdiende rust wil gaan is uiteraard te begrijpen, na het indrukwekkende pacrours dat hij aflegde.
En toch vind ik het best wel zonde. Bruneau was het allereerste driesterrenrestaurant waar ik ooit heb gegeten. Ik heb er samen met mijn ouders en mijn partner mijn dertigste verjaardag gevierd, ruim 14 jaar geleden. En ik was toen erg onder de indruk van de verfijnde klassieke keuken die er geserveerd werd in een prachtig klassevol kader. De grote luxe, met voiturier en al. Niet zoveel later verloor Bruneau z’n derde en uiteindelijk zelfs z’n tweede ster, en dat vond ik best jammer. Ik denk dat de inspecteurs van Michelin het allemaal toch wat te ouderwets begonnen te vinden, en daardoor niet meer onderscheidend genoeg van de andere sterrenrestaurants.
Maar ik bleef er wel graag komen. Eind april was ik er nog eens, en het menu was werkelijk fantastisch. Erg klassiek, dat is juist, maar alle smaken klopten. De kreeft op Provençaalse wijze was gewoon indrukwekkend, maar ook de heerlijke witte vis op linzen, met een tempura van asperge, en het rundsvlees met een truffelsaus was tot in de puntjes correct en uiterst smakelijk bereid. De wijnkaart is fenomenaal en de service evenzeer.
Nog tot eind december blijft Bruneau open. Ikzelf ga er echt nog een paar keer lunchen de komende maanden, en ik zou het je heel graag aanraden als je houdt van de grote klassieke keuken, en een bediening die (een klein beetje) stijf staat van de uitmuntende klasse. Zoals Bruneau ken ik eigenlijk nog weinig restaurants. Geniet er dus van, voor één van de grote monumenten van de Belgische keuken over minder dan een half jaar de deuren sluit.
Vorige vrijdag gingen we naar Amsterdam met een heel specifieke reden: we gingen naar De Laatste Ronde, de allerlaatste theatershow van cabaretier Youp van ‘t Hek, in het legendarische theater Carré … Lees meer
Jarenlang waren wij grote fan van Hoja Santa in Barcelona, een gastronomisch Mexicaans restaurant in de stal van Albert Adria. In hetzelfde pand zat het speelsere goedkopere zusterrestaurant Niño Viejo waar je heerlijke taco’s kon eten … Lees meer
Minder dan een jaar geleden ging er een nieuw restaurant open in Barcelona. In het chique 5-sterren Palace Hotel (de vroegere Ritz), waar vroeger sterrenrestaurant Caelis nog zat, ging het nieuwe “Amar” open … Lees meer
Toen ik gevraagd werd om op 21 juli te gaan DJ’n voor een paar honderd Belgen in Tenerife had ik er meteen zin in. Ik was nog nooit op “het eiland van de eeuwige lente” geweest en dus vond ik het een mooie aanleiding om daar eens verandering in te brengen … Lees meer
Drie jaar geleden, tijdens de eerste covid-zomer reed ik helemaal alleen met de auto naar Spanje, om enkele spullen op te halen die naar ons nieuwe huis moesten komen, enkele schilderijen, een beeld, een tafeltje en vier stoelen voor op ons terras … Lees meer
Covid was een ramp voor de culinaire wereld. Overal, maar zeker in mijn geliefde Barcelona. De zieltogende horeca werd er veel minder gesteund dan bij ons in België en een paar prachtige restaurants gingen kopje onder … Lees meer
Wout Bru is een geweldige chef. Daar bestaat geen discussie over. Ik heb de voorbije twintig jaar meer dan één keer fantastisch mogen eten aan verschillende van zijn tafels op verschillende locaties, en elke keer was het top … Lees meer
Save the best for last, zeggen ze altijd. Voor de laatste avond van onze vakantie in het zalige Zuid-Afrika hadden we nog geen restaurant geboekt. Ik wou eerst eens kijken of er een restaurant in ons hotel Delaire Graff zo lekker was dat we er een tweede keer zouden gaan eten, of misschien wilden we wel last minute een restaurantje boeken dat we op onze wandelingen in Stellenbosch waren tegengekomen … Lees meer