Vorige week gingen we dineren in Cum Laude, het restaurant in de Faculty Club in Leuven, in het eeuwenoude begijnhof. Bij mijn weten zat in de Faculty Club sinds jaar en dag een goed restaurant, waar de rector en de professoren hun (vaak internationale) gasten graag uitnodigden voor de lunch. Maar met Cum Laude wordt nog meer dan vroeger de deur opengezet voor iedereen die in het Leuvense gastronomisch wil lunchen, in een prachtig pand en in de zomer op een geweldig mooi terras.
De jonge chef Marius Bosmans staat sinds anderhalf jaar aan het fornuis. Het is duidelijk een gast met veel talent en met ambitie. In Gault & Millau steeg Cum Laude na één jaar al van 12 naar 14. Geen wonder, want Marius kookte eerder al in de twee sterrenrestaurants Boury in Roeselare en aan de zijde van Thierry Theys in Nuance in Duffel. Vandaag geeft hij een nieuwe schwung aan het chique universiteitsrestaurant.
Wat Marius samen met z’n sous-chef Glenn Vangrunderbeeck erg goed doen is klassiekers een zeer natuurlijke update geven, zodat die mooi blenden met de meer vernieuwende gerechten die ze ook op de niet al te uitgebreide, maar verfijnde kaart aanbieden. Dat is slim. Want ik kan me voorstellen dat een professor die meerdere keren per maand komt lunchen of dineren, geen zin heeft in al te speciale gerechten.
Ook wij hadden zin in een eerder klassiek menu. Eerst kregen we bij een glaasje Pommery champagne enkele smaakvolle hapjes aangeboden, die verfijnd en lekker waren. We kozen daarna voor de Langoestine in 2 bereidingen. Eentje met mierikswortel, Sorrento citroen en groene curry en een tweede bereiding met zuring, spinazie, citrus kaviaar en winterradijs. Vervolgens gingen we voor de perfect op de graat gebakken Noordzeetong met handgesneden frieten, en een lekkere salade. Het was echt één van de beste Noordzeetongen die ik de afgelopen jaren at. Alles klopte gewoon, en daardoor werd voor mij het metier van de chefs meteen duidelijk. Klein puntje van kritiek. Watermeloen is een lekker ingrediënt, maar in deze tijd van het jaar wel opvallend, ik zou het dan niet èn in de hapjes èn in een voorgerecht verwerken. Maar dat is detailkritiek, want de gerechten waren echt zeer lekker, en de borden mooi verzorgd zonder een enkele keer te ver gezocht te zijn.
Bij het diner bestelden we een prima fles Rully, die zeer correct geprijsd stond. Speciale pluim ook voor de maître, een man die het metier beheerst om op een stijlvolle manier mensen een gastvrij gevoel te geven. Ik kan me voorstellen dat deze manier van omgang met de gasten door de professoren wel gewaardeerd wordt. Maar als je denkt: dit is een plek waar enkel personeelsleden van de universiteit welkom zijn, dat is absoluut niet het geval. Cum Laude is echt een aanrader voor iedereen die houdt van een klassevolle keuken in een historisch kader.
Vorige vrijdag gingen we naar Amsterdam met een heel specifieke reden: we gingen naar De Laatste Ronde, de allerlaatste theatershow van cabaretier Youp van ‘t Hek, in het legendarische theater Carré … Lees meer
Jarenlang waren wij grote fan van Hoja Santa in Barcelona, een gastronomisch Mexicaans restaurant in de stal van Albert Adria. In hetzelfde pand zat het speelsere goedkopere zusterrestaurant Niño Viejo waar je heerlijke taco’s kon eten … Lees meer
Minder dan een jaar geleden ging er een nieuw restaurant open in Barcelona. In het chique 5-sterren Palace Hotel (de vroegere Ritz), waar vroeger sterrenrestaurant Caelis nog zat, ging het nieuwe “Amar” open … Lees meer
Toen ik gevraagd werd om op 21 juli te gaan DJ’n voor een paar honderd Belgen in Tenerife had ik er meteen zin in. Ik was nog nooit op “het eiland van de eeuwige lente” geweest en dus vond ik het een mooie aanleiding om daar eens verandering in te brengen … Lees meer
Drie jaar geleden, tijdens de eerste covid-zomer reed ik helemaal alleen met de auto naar Spanje, om enkele spullen op te halen die naar ons nieuwe huis moesten komen, enkele schilderijen, een beeld, een tafeltje en vier stoelen voor op ons terras … Lees meer
Covid was een ramp voor de culinaire wereld. Overal, maar zeker in mijn geliefde Barcelona. De zieltogende horeca werd er veel minder gesteund dan bij ons in België en een paar prachtige restaurants gingen kopje onder … Lees meer
Wout Bru is een geweldige chef. Daar bestaat geen discussie over. Ik heb de voorbije twintig jaar meer dan één keer fantastisch mogen eten aan verschillende van zijn tafels op verschillende locaties, en elke keer was het top … Lees meer
Save the best for last, zeggen ze altijd. Voor de laatste avond van onze vakantie in het zalige Zuid-Afrika hadden we nog geen restaurant geboekt. Ik wou eerst eens kijken of er een restaurant in ons hotel Delaire Graff zo lekker was dat we er een tweede keer zouden gaan eten, of misschien wilden we wel last minute een restaurantje boeken dat we op onze wandelingen in Stellenbosch waren tegengekomen … Lees meer