RIVER CAFE: KLASSIEKE KEUKEN, TOPUITZICHT!

Het is al meer dan veertig jaar een heuse klassieker in New York: The River Café. Een overvol Michelin-restaurant op een (soort van) boot (eigenlijk steunt het restaurant op een “onderwater pier”) aan de voet van Brooklyn Bridge, met een onwaarschijnlijk zicht op de skyline van downtown Manhattan. Alle torens van het financiële district, inclusief het One World Trade Centre, de gigantische nieuwe toren op de vernielde WTC-site worden je er op een presenteerblaadje aangeboden. De grootte van de gebouwen, de hoogte, het imposante, de duizenden lichtjes, en dan ook nog eens de Brooklyn Bridge quasi boven je hoofd, je raakt er maar niet op uitgekeken. Dus ja, qua locatie en uitzicht is dit sinds jaar en dag één van de topplekken om te dineren in New York.

De geschiedenis van het restaurant is fenomenaal. Michael O’Keeffe, de eigenaar van The River Café heeft er in de jaren 70 gigantische moeite voor moeten doen om een vergunning te krijgen om op deze (destijds verlaten) plek een restaurant te mogen bouwen, en de financiering had ook heel wat voeten in de aarde. In oktober 2012 raakte het restaurant ook vernield door orkaan Sandy. De vissen dreven in de eetzaal, de dure wijn raakte vernield of “dreef weg richting Scandinavië” zoals O’Keeffe het zo dramatisch verwoord in een super boeiend interview in de New York Times. Na meer dan 40 jaar blijft het restaurant een symbolische plek voor veel New Yorkers. Elke avond vinden er huwelijksaanzoeken plaats, en worden er verjaardagen gevierd.

Het eten dan? Vrienden van ons die er al eens waren en die ook houden van de betere restaurants, vonden het een dikke tegenvaller. Ik niet. Wellicht omdat ik met de juiste verwachtingen naar daar ben getrokken. Ik wist dat dit een hele ouderwetse Michelinster was. Met topingrediënten, en (zeer) klassieke bereidingen. Wat die ingrediënten betreft, die zijn een stokpaardje voor O’Keeffe, enkel het beste is goed genoeg. En lang voordat de trend om rechtstreeks bij de boer in te kopen hip was, haalde hij z’n ingrediënten al bij de beste groenteboeren, veetelers, jagers en vissers, rechtstreeks van het land, en uit de zee, zoals dat heet. Dat ik nauwelijks creativiteit in de borden moest verwachten, en dat dit dus  geen hippe tent is was me op voorhand al duidelijk. Maar ik hou zelf ontzettend van klassieke keuken. Voor mij hoeft het echt niet altijd vergezocht of vernieuwend te zijn. En dus moet ik eerlijk toegeven: ik heb echt lekker gegeten.

Ik ging eerst voor konijn. Een filetje met kruidenkorst,  werd vergezeld van een mooi stukje lasagne van konijn en ricotta. De smaken zaten goed. Aan de overkant verscheen een gevuld zalmrolletje. Als hoofdgerecht gingen we allebei voor de organische hoevekip, en die was heel mals en sappig. De begeleidende pasta met maïs was wat gedurfd (want nogal zoet) maar zeker niet slecht. Qua dessert ging ik gewoon voor enkele bolletjes vanille-ijs omdat ik al goed vol zat, en aan de overkant verscheen een prima stukje cheesecake.

Nogmaals: het uitzicht is wellicht nog straffer dan het eten, maar het eten is echt OK. En het interieur van de boot heeft een heerlijke ouderwetse chique, en ja, ik hou daar dus wel van. Met prachtige kleurrijke bloemen op elke tafel, met hele professionele wat ouderwetse obers, met een geweldig kleurrijk cliënteel, een mengeling van toeristen en flamboyante New Yorkers. Ik zou dit durven aanraden als een mooie experience, meer dan als de culinaire must go. Duur? Niks in New York is goedkoop, jammer genoeg, maar het zicht en de belevenis is wel wat waard.

ONS MENU

Roasted Rabbit
herb wrapped rabbit loin, 21 layer rabbit bolognese lasagna,
Brooklyn ricotta, rabbit jus

Scottish Salmon
lightly smoked over fruitwood, salmon and Yukon gold potato roulade,
“fried” hen egg, caraway dressing, wild Hackleback caviar toast

Organic Chicken
Miller Family Farm herb roasted breast, corn “custard” agnolotti pasta,
Chanterelle mushrooms, fresh burgundy truffle jus

Goat Cheese Cheesecake
guava gelée, lemon curd,
guava sorbet, ginger streusel