Scandinavische puurheid: Atera in New York

In de paasvakantie waren we in de Big Apple en toen hebben we een hele reeks fantastische restaurants bezocht. De meeste van die heerlijke eettempels heb ik toen al besproken op mijn blog, maar jullie hebben er toch nog een paar te goed.

Zo brachten we in april ook één avond door met vrienden van ons, die zelf ook hele grote foodies zijn. David, de zaakvoerder van Flying Elephant, en de ontwerper van het logo van deze blog en van deze site, en z’n partner Bram, waren toevallig ook enkele dagen in New York, dus we maakten samen een lange wandeling naar Brooklyn, bezochten One World, de nieuwe indrukwekkende toren op de site van de voormalige WTC-torens, en gingen vervolgens dineren bij Atera, een plekje waar de jongens al veel goeds over hadden gehoord.

Twee Michelinsterren heeft Atera, maar het is een piepklein restaurantje waar iedereen (behalve één tafeltje) rond een grote toog zit. Dat is een slim idee want zo zie je hoe het eten voor je neus in de keuken wordt bereid. Al is er zoals in alle soortgelijke Japanse restaurants naast de keuken aan de counter ook een warme keuken waar alle mise en place wordt gedaan, en die zit in de kelder van het gebouw.

Wat zich ook in de kelder bevindt is de schatkamer, het kroonjuweel van dit restaurant, een prachtige binnentuin vol kruiden. Indrukwekkend: in grote rekken die verschuifbaar zijn, zit een gigantische kruidentuin, met automatische bewatering, perfecte temperaturen en warmtelampen. Na het diner mochten we samen met de supersympathieke maître de tuin bezoeken en waren zwaar onder de indruk.

Het eten in Atera doet denken aan de Scandinavische keuken (Ronny Emborg is dan ook een Deens toptalent) met uiteraard veel verse kruiden uit eigen tuin, en tal van pure ingrediënten. Het product staat dan ook centraal in deze eerlijke hedendaagse keuken. En niet enkel de smaken, maar ook de kleuren van de gerechten worden aangepast aan het seizoen, met in de lente en de zomer meer frisse groenen, en in de herfst en winter meer diepere donkere tinten. Heerlijke maaltijd.

Eén minpuntje voor ons: de muziek. Muziek in een restaurant mag voor mij niet de aandacht wegnemen, en moet gewoon een aangename muzikale soundtrack bieden. Maar hier kregen we een kakafonie van popdeuntjes in onze oren, met af en toe een stevig hardrocknummer erbij. En dat is ook de bedoeling, want de playlist wordt elke dag door één van de jongens van de keukenbrigade gemaakt, maar wij vonden z’n keuzes toch niet zo aangenaam. Los van deze kleine valse nooit is Atera een absolute aanrader.