Slaat Michelin de bal compleet mis met Meliefste?

Foto: Would Be Chef

Vorige vrijdag, op Valentijn, gingen we dineren in Nederland in “Meliefste” in Wolphaartsdijk. Wat een mooie naam voor een restaurant, en perfect voor zo’n speciale dag. Maar we gingen niet met z’n tweetjes. Het waren David van Flying Elephant de sitebouwer van Would Be Chef en z’n partner Bram die ons samen met mijn neef Desiré en Glenn van “The Food Tryout” uitnodigden om met ons zessen dit verfijnde restaurant in Zeeland te gaan ontdekken. Ik had er al veel van gehoord, volg het ook al geruime tijd op Instagram, maar was er om één of andere reden nog nooit geraakt.

Vrijdagavond, uitgerekend op Valentijnsdag aten we er voor het eerst. Veel vrienden van me waren ons al voorafgegaan, en elke keer weer hoorde ik super enthousiaste reacties. In de restaurantgids Gault&Millau wordt de keuken van Thijs Meliefste als volgt omschreven: “In de jachthaven van Wolphaartsdijk heeft de liefde voor Zeeland tot dusverre geleid tot één van de meest innemende keukens van deze provincie. Het is een keuken vol creativiteit en smaakintensiteit. Dit grote talent is onze Jonge Topchef van het Jaar 2020!” De gids geeft dan ook een prachtige 17/20 aan Meliefste en 4 koksmutsjes. Dat zijn cijfers om u tegen te zeggen.

Maar het vreemde is wel dat de mensen van Michelin voorlopig maar geen eerste ster willen geven aan Meliefste. Heel veel mensen vragen zich al een tijdje af waarom precies? Ligt het aan het interieur? Ik denk het niet, want dat is best knap en stijlvol. De locatie is ook mooi. De bediening is top. De sommelier kent z’n vak en zorgt voor prima aangepaste wijnen. Op de koop toe zegt Michelin zelf altijd dat de sterren toch vooral in het bord worden verdiend. Zijn de gerechten niet origineel genoeg? Of net te ver gezocht? Hebben ze te weinig smaak of vakmanschap? Waar blijft die eerste ster aan haperen?

Eerlijk gezegd: geen idee. We kregen vrijdag een heel lekkere menu voorgeschoteld. De smaken zaten goed, en de bereidingswijze van al het lekkers uit de zee (en ook van op het land) heeft chef Thijs Meliefste perfect onder de knie. De borden waren mooi zonder te ver gezocht te zijn, kortom: ik snap het eigenlijk niet zo goed van Michelin. Dit restaurant is minstens een ster waard. Komaan, beste inspecteurs van het indrukwekkende rode culinaire boekje, geef dit mooie restaurant maar wat het verdient, bij de volgende prijzenkermis.

Brokkel XO, piccalilly