20 KEER STREETFOOD IN EEN HIPPE FOODMARKET

Gisteren een toffe tour gekregen door het Grand Central Station, het grote iconische station in New York, door de bekendste en tofste Belgische stadsgids in New York. Zo’n tien jaar geleden kwam  Patrick Van Rosendaal in New York wonen, en intussen kent hij de stad door- en door. Je hebt hem vast al eens op televisie gezien, want elk programma dat door de Big Apple passeert, heeft de iconische Belg met z’n gele jasje (zelfde kleur als de taxi’s) wel z’n opwachting gemaakt. Als je ooit naar New York op reis gaat, moet je zeker gebruik maken van Patrick z’n services. Je gaat nooit zo snel de stad leren kennen als in zijn charmante, bevlogen gezelschap.

Gisteren nam Patrick ons na de tocht door het station (en z’n heerlijke verborgen plekjes, waaronder een tennisterrein op één van de hoogste verdiepingen, waanzin!) mee naar een super hippe foodmarkt net om de hoek. De foodtrucks die enkele jaren geleden super populair waren in the Big Apple zijn intussen bijna allemaal verdwenen. De stad was ze liever kwijt dan rijk om hygiëne-redenen en veel van de businessmodellen van de jonge ondernemers rammelden ook waardoor ze kopje onder gingen. Intussen duiken her- en der foodmarkets op en die zijn zeer populair.

Urban Space @ Vanderbilt is volgens Patrick één van de bekendste, en dat is niet verwonderlijk. In het midden staan allemaal houten tafels en daarrond zijn een heleboel supercool kraampjes waar ze echt lekkere “streetfood” maken. Je kunt er Thaïs eten en Veggie, cookies met ijs tussen, Roberta’s Pizza, lekkernijen bij Mimi’s Hummus, Korean Barbecue, Japanese geïnspireerde taco’s en nog verschillende andere kraampjes. Wij dronken er met Patrick een uitstekende koffie van bij Toby’s Estate.

Omdat het er allemaal zo lekker uit zag, en omdat we echt niet enkel de high end toprestaurants wilden doen, zijn we er op de middag terug gegaan voor een plezierige lunch. We aten een heerlijke lobster roll van Red Hook Lobster Pound: een lekker broodje gepocheerde kreeft met huisgemaakte citroenmayonaise voor 18 dollar (en de euro staat heel sterk tegenover de dollar, dus dat was een best scherpe prijs) met een glaasje witte wijn. Vervolgens deelden we nog een kleine pizza “Cheesus Christ” met mozzarella, taleggio, parmigiano, black pepper and cream. Een heerlijke pizza van mij Roberta’s Pizza, met kaas en lekker veel donkere peper. Daar dronken we een bekertje rood bij (Roberta’s heeft geen glazen, maar bekers, en eigenlijk drinken de meeste mensen daar eerder een biertje uit de fles).

Absoluut een culinaire ervaring. Niks chique maar heerlijk. En laat ons hopen dat dit soort zaken ook snel in onze steden komen. Er zit niks fancy aan, het gevoel is heel urban en hip, maar je eet wel lekker, zeer betaalbaar, en snel een totaal verrassende streetfood-hap.