Er komen nog een paar zomerse dagen aan en dan is het leuk om nog eens op een mooi terras te gaan eten. Misschien heb je wel iets te vieren en wil je het daarom eens een beetje in stijl doen? Dan kan ik je van harte het terras van La Villa Lorraine in het uiterste Zuiden van Brussel, aan de rand van het Terkamerenbos aanbevelen. Een jaar voor ik geboren werd, in 1972, was dit restaurant het allereerste buiten Frankrijk dat drie Michelinsterren kreeg. Dat was in die tijd spectaculair, en de Villa Lorraine stond dan ook samen met Comme Chez Soi jarenlang bekend als dè absolute culinaire eettempel van het land.
Die drie sterren verdwenen in de loop der jaren stuk voor stuk, maar sinds november 2013 is er weer eentje terug, en terecht. Want de grandeur is er nog steeds en de keuken die je er vandaag kunt eten is dan wel erg klassiek qua origine (wat ik een compliment vind), maar toch op een mooie hedendaagse manier gebracht. De wijnkaart is nog steeds prachtig, er is een voiturier, zoals in de grote huizen, het interieur en het personeel is erg klassevol, en het terras is zalig om te zitten.
De aperitiefhapjes (onder andere met een fluwelen gazpacho, een carpaccio van kabeljauw en een mooie bonbon van foie gras) waren smaakvolle starters van een mooie maaltijd. Ik ging daarna eerst voor een mooi tomatentaartje met lekkere verse kaas en prachtige vleestomaten met een intense smaak, fris en eigentijds gebracht, op twee verschillende manieren. Aan de overkant kwamen heerlijke en best grote kikkerbillen.
Daarna koos mijn partner voor een mooi stukje zeebaars met aubergines, cardamom en inktvis, en bij mij kwamen de perfect gebakken langoustines met erwtjes en pepermunt. Allemaal klassieke bereidingen, maar echt goed qua smaak. De mignardises waren een mooie afsluiter van een gezellige avond.
Zusterrestaurant “Villa In The Sky” heeft twee sterren, en staat ook op ons to-do-lijstje, net als de brasserie die onder hetzelfde dak als de villa huist, maar deze historische eettempel heeft op dit moment was zeker een bezoekje waard, en heeft volgens ons terecht één ster. Een ideaal plekje om dus nog eens een stijlvol terras te doen op een mooie locatie in onze hoofdstad.
Vorige vrijdag gingen we naar Amsterdam met een heel specifieke reden: we gingen naar De Laatste Ronde, de allerlaatste theatershow van cabaretier Youp van ‘t Hek, in het legendarische theater Carré … Lees meer
Jarenlang waren wij grote fan van Hoja Santa in Barcelona, een gastronomisch Mexicaans restaurant in de stal van Albert Adria. In hetzelfde pand zat het speelsere goedkopere zusterrestaurant Niño Viejo waar je heerlijke taco’s kon eten … Lees meer
Minder dan een jaar geleden ging er een nieuw restaurant open in Barcelona. In het chique 5-sterren Palace Hotel (de vroegere Ritz), waar vroeger sterrenrestaurant Caelis nog zat, ging het nieuwe “Amar” open … Lees meer
Toen ik gevraagd werd om op 21 juli te gaan DJ’n voor een paar honderd Belgen in Tenerife had ik er meteen zin in. Ik was nog nooit op “het eiland van de eeuwige lente” geweest en dus vond ik het een mooie aanleiding om daar eens verandering in te brengen … Lees meer
Drie jaar geleden, tijdens de eerste covid-zomer reed ik helemaal alleen met de auto naar Spanje, om enkele spullen op te halen die naar ons nieuwe huis moesten komen, enkele schilderijen, een beeld, een tafeltje en vier stoelen voor op ons terras … Lees meer
Covid was een ramp voor de culinaire wereld. Overal, maar zeker in mijn geliefde Barcelona. De zieltogende horeca werd er veel minder gesteund dan bij ons in België en een paar prachtige restaurants gingen kopje onder … Lees meer
Wout Bru is een geweldige chef. Daar bestaat geen discussie over. Ik heb de voorbije twintig jaar meer dan één keer fantastisch mogen eten aan verschillende van zijn tafels op verschillende locaties, en elke keer was het top … Lees meer
Save the best for last, zeggen ze altijd. Voor de laatste avond van onze vakantie in het zalige Zuid-Afrika hadden we nog geen restaurant geboekt. Ik wou eerst eens kijken of er een restaurant in ons hotel Delaire Graff zo lekker was dat we er een tweede keer zouden gaan eten, of misschien wilden we wel last minute een restaurantje boeken dat we op onze wandelingen in Stellenbosch waren tegengekomen … Lees meer